Buitenlandredacteur Sanne Schelfaut: ‘Er is gewoon nog een vermaledijde oorlog in Europa’

Je bent sinds januari van dit jaar buitenlandredacteur. Was het een lange weg sinds je studie Internationale Betrekkingen?
,,Er zit vijfentwintig jaar tussen. Mijn kinderen zijn in die tijd opgegroeid. Als ik eerder op deze post terecht was gekomen had ik vaak naar het buitenland gemoeten. Ik heb altijd gedacht: als ze ouder zijn en er komt een kans voorbij dan grijp ik die. Toen collega Hans van Zon zijn pensioen aankondigde, kwam de functie vrij. Toch heb ik niet voor niets al die jaren bij een regionaal dagblad gewerkt voordat ik naar het AD kwam. Je staat er als journalist dicht bij de lezers.’’

Je zag de spanningen in het Oekraïne-conflict oplopen. Op 24 februari viel Rusland het land binnen. Kon je je snel een vakkundige mening vormen over deze oorlog?
,,Een week voor de inval hield ik voor AD.nl de oplopende spanningen bij. Het Russische persbureau Sputnik kondigde om het kwartier nieuwe ontwikkelingen aan. Ik vond het gek om te zien hoe landen een militair conflict ‘in kunnen rommelen’. Zes dagen later, op donderdagochtend 24 februari, werd ik vroeg gewekt door de persalarmen op mijn telefoon: de oorlog was begonnen. Ik ben iets na zessen opgestaan, mijn collega Bob van Huet was al in touw. Ik ben om 06.30 uur aan de slag gegaan met een eerste bericht over de inwoners van Kiev die de stad verlaten uit angst voor de Russen. Daarna volgden verhalen over nieuwe sancties, de opvang van vluchtelingen en ooggetuigenverslagen van Oekraïners. Dat Europa in 2022 nog zo snel op een vermaledijde oorlog afstevent! Al het leed dat eruit voortkomt...
,,Wij hebben ons als buitenlandredactie goed voorbereid. Een collega maakte in 2008 de Russische inval in Georgië al mee. Als AD blijven we neutraal kijken naar wat er gebeurt. We proberen het conflict zo veel mogelijk van twee kanten te benaderen: vanuit het perspectief van de Oekraïners en dat van de Russen. Dat valt niet mee. We horen veel meer van westerse en Oekraïense zijde.’’

Wat doe je, als er geen oorlog uitbreekt, de hele dag als buitenlandredacteur?
,,Heel veel inlezen. Zeker als je, zoals ik, net begint. De kennisvergaring stopt nooit. Dus binnen- en buitenlandse kranten lezen, aanhaken bij wat de persbureaus brengen, wereldwijd de websites van gerenommeerde media volgen. Om de ontwikkelingen in te kunnen schatten bellen we met deskundigen van universiteiten, Clingendael en andere kennisinstituten. We zoeken naar de juiste invalshoeken voor het nieuws.’’

Je volgde al jong de Waarheids- en Verzoeningscommissie in Zuid-Afrika, onder leiding van Desmond Tutu. Is het toeval dat je zijn dochter Mpho Tutu onlangs interviewde?
,,Ik ben sinds mijn studie de ontwikkelingen in Zuid-Afrika vanaf de zijlijn blijven volgen. Ik zag voorbijkomen dat ze als predikant in Amsterdam zou worden geïnstalleerd, en dat bood de gelegenheid om haar te spreken. Toen overleed haar vader en bleef ze na zijn begrafenis nog weken in Zuid-Afrika. In het gesprek dat we uiteindelijk hadden, kwam dat allemaal samen. Ik was onder de indruk van haar. Ze begon het interview met een verzoek om een minuut stilte, zodat ze kon bidden. Dat was eigenlijk een fijn en rustig begin. Ze heeft de schaterlach van haar vader geërfd. Ze is een mooi mens. Zoals zij zouden meer mensen mogen zijn.’’

Welk verhaal ligt op jou te wachten?
,,Ik hoop op een interview met de Nieuw-Zeelandse premier Jacinda Ardern. Haar zou ik graag spreken om hoe ze het land bestuurt en corona heeft aangepakt. En dan kijk ik ook naar haar houding bij de aanslag in Christchurch in maart 2019. Ze noemt de naam van de man die 59 mensen doodde nooit meer omdat ze hem die bekendheid niet gunt.
,,Een gebeurtenis waar media zich ook op moeten voorbereiden, is het overlijden van de Britse koningin Elizabeth. Als zij gaat hemelen, wil ik tijdens de uitvaart tussen de Britten op straat staan. Voorlopig is het nog niet zover en bereiden we ons voor op haar platina jubileum in juni van dit jaar.’’