Enige voordeel van coronaperiode: we gaan onze redacties verbouwen
Dat 2021 maar een fijner jaar mocht worden. Dat schreven wij precies twaalf maanden geleden. Die wens kwam een tijdje ook uit. De wereld ging gaandeweg dit jaar weer open en ja, ook wij hebben gedacht dat het coronavirus definitief uit ons leven was verbannen. Achteraf naïef, de hoop zat blijkbaar de ratio in de weg.
Inmiddels zitten we in een nieuwe lockdown en zijn de redacties van het AD weer zo goed als uitgestorven. Als hoofdredacteur ben je misschien wat vaker dan de meeste journalisten ‘op kantoor’ (een term die wij in onze beroepsgroep nóóit zullen gebruiken), maar ook zeker niet elke dag. In ons hoofdkantoor in Rotterdam stond de afgelopen weken traditioneel een enorme kerstboom bij de ingang, maar weinig collega’s zullen deze dit jaar met eigen ogen hebben gezien.
Zij werken vrijwel elke dag vanuit huis of - zoals in het geval van onze verslaggevers - soms op de locatie waarover zij berichtten en waar zij mensen spreken. Ik zou daarom willen zeggen: een enorm strik om dit jaar en weg ermee, snel vergeten. Dit was het tweede jaar waarin de redactiegemeenschap van het AD met elkaar op een veilige, digitale afstand heeft geleefd. We zijn er inmiddels aan gewend en deze ene zin zegt het allemaal - het blijft vreselijk. Jules Deelder schreef: ‘De omgeving van de mens is de medemens’, maar dat bleek vooral poëzie van vóór Covid19.
Daarom waren de (digitale) bijeenkomsten die wij in december over een nieuwe opzet van onze redactielokalen hielden des te inspirerender. Het AD alleen al heeft zes locaties in de Randstad - van Dordrecht tot Amersfoort, en van Rotterdam, Den Haag en Utrecht tot Alphen aan den Rijn (waar we komend jaar binnen de stadsgrenzen gaan verhuizen).
Die panden worden nu onder handen genomen door mensen die er verstand van hebben, een adviesbureau op het gebied van werkomstandigheden en een architect. Zij hebben eerst aan onze redacteuren gevraagd wat zij eigenlijk verwachten van wat ‘Het Nieuwe Werken’ wordt genoemd: flexibel, dus soms op de redactie, soms thuis en soms op reportage. ‘Werken waar het werkt’, zo hebben we bij moederbedrijf DPG Media dat project omschreven. Die kreet vind ik wel goed gevonden.
De uitkomsten: meer groen, meer hoekjes en hokjes waar je je kunt afzonderen om geconcentreerd aan een verhaal te werken, meer plekken om met een groepje te brainstormen. Warmere kleuren. Modernere uitstraling. Een bewuste en betere afscheiding tussen de plek waar je rust en concentratie vindt en een andere plek waar juist die verslavende dynamiek van een nieuwsredactie heerst.
Want die moet blijven. Een redactie is geen afdeling assurantiën van een verzekeringsbedrijf, zeggen wij altijd graag. Daar moet plaats zijn voor opwinding, luide stemmen, ratelende toetsenborden en de studio waar we het laatste nieuws ‘live’ op AD.nl brengen zodra de lampjes van ‘ON AIR’ rood zijn. Ultiem hybride dus. Thuis en op de redactie, hectiek en rust. En dan hebben we ook nog directe collega’s van andere afdelingen zoals marketing, administratie, sales en ICT met wie wij onze panden delen. Zij hebben een ander dagritme, een andere hectiek.
Daar houden wij allemaal rekening mee in onze verbouwplannen. Als corona straks echt is overwonnen (we kunnen niet wachten) of in elk geval een beheersbare factor in ons leven geworden en er dus steeds meer collega’s terugkeren op de werkvloer, zullen zij een andere redactie zien. Niet meer al die rijen met bureaus naast en achter elkaar, wat wij wel gekscherend ‘het naaiatelier’ noemen.
Een moderne omgeving met warmere kleuren en meer groen. Daar gaan we de komende maanden aan werken. Dat is een mooi perspectief dat we nodig hebben in deze tijden. De Nieuwe Redactie. Is deze sociaal afstompende covid-periode voor onze redactiegemeenschap nog ergens goed voor geweest.
Namens iedereen bij het AD wens ik u een prettig oud & nieuw en alvast een gezond en corona-vrij(er) 2022. Tot dan!
Paul van den Bosch
Hoofdredacteur AD Regio
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
Geen krant gehad? Deze mensen kunnen je helpen
-
Onze Mensen
Journalist Ellen van Gaalen: ‘Ik kan niet meer over de snelweg rijden zonder te denken ‘al die fijnstof moet ongezond zijn’
Journalist Ellen van Gaalen (37) heeft nog een waslijst aan verhalen die ze over de gezondheidszorg wil schrijven. Wat ze in haar vak tegenkomt, laat haar niet altijd onberoerd. Al is het omdat ze zelf een keer is bedreigd. -
‘We houden beloftes van politici tegen het licht’
Elke week beschrijft de hoofdredactie wat de AD-redacties bezighoudt. Deze keer vertelt Rennie Rijpma, hoofdredacteur van het AD, wat de lezer mag verwachten van haar journalistieke collega’s. -
PREMIUM
De dilemma’s bij het zoeken naar vermiste personen: naam en foto in de media, of niet?
BREDA - De wekenlange vermissing van een 41-jarige vrouw uit Breda die zondag is opgedoken in België, schetst de moeilijke afwegingen waar achterblijvers én politie steeds mee worstelen. -
Dit betaal je aan tol voor een autovakantie naar Kroatië
Als je op vakantie gaat naar het zuiden, moet je rekening houden met tolwegen en -tunnels. De prijzen zijn de laatste jaren gestegen, maar hoe duur is het eigenlijk om bijvoorbeeld naar Kroatië te rijden?
-
PREMIUMhuisarts vertelt
Niet zelden ga ik op zoek naar gevonden voorwerpen in de vagina
-
-
-
PREMIUM14
'Hoewel ik duizend keer mijn excuses heb gemaakt voor mijn slippertje, blijft mijn vrouw boos’
Vreemdgaan gebeurt overal. Maar sommigen komen sneller in de verleiding dan anderen. Als artiest heb je het vaker voor het uitkiezen. Maar ook en vooral juist dan geldt: bezint eer ge begint, zegt Debby Gerritsen deze week tegen Teun. -
PREMIUMDialoog
Hoe was het om verslag te doen uit Qatar? ‘Alles heeft hier iets schizofreens’
Na een maand verslag doen vanuit Doha maken verslaggevers Sjoerd Mossou en Sander van Mersbergen de balans op. Wat leerde deze ‘perverse reclamespot’ ons over Qatar, de arbeidsmigranten, en over onszelf? Een dialoog.
