Fidan aan het woord, maar waar zijn haar columns gebleven?

Waarom nú een interview met haar? Maandag begint de nieuwe serie afleveringen van het tv-programma De Vooravond dat zij met Renze Klamer presenteert. Het is voor BNNVara een pr-moment om potentiële kijkers daarop te wijzen. En wij hebben een goed interview. Win-win. Het gesprek met Fidan staat ook in alle magazines en op sites van de regionale dagbladtitels in Oost- en Zuid-Nederland waarmee wij zijn verbonden. Dat is een publiek van miljoenen.

Maar hé, zult u misschien denken, ik heb Fidans eigen columns al een tijdje niet meer gezien op AD.nl en in AD Rotterdams Dagblad. Die verhalen gaan over haarzelf, haar familie, de wereld en Rotterdam, háár stad. Zij schreef er twee per week. Altijd openhartig en opiniërend. Tot enthousiasme van veel lezers. Fidan is ons meissie, kreeg ik vaak te horen en lezen in reacties. Dat is Rotterdams voor powervrouw.

Het klopt dat die column er niet meer is. Met Fidan hadden we vorige zomer afgeproken dat zij die zou blijven schrijven in de maanden dat De Vooravond niet op televisie is. De andere maanden dus niet. Zo’n dagelijks live opgenomen praatprogramma is topsport, ook nog eens in corona-tijd en als alleenstaande moeder met de gedeelde zorg voor een 7-jarige zoon. Dan moet je niet eens aan twee columns per week wíllen denken. Fidan wilde graag blijven schrijven. Zij blij, wij blij.

BNNVara niet blij. Die omroep stak er een stokje voor. Na drie jaar kreeg zij geen toestemming meer haar leven en mening met onze lezers en volgers te delen. Dat vinden wij vervelend, maar we kunnen er niks tegen beginnen. BNNVara is haar werkgever en blijkbaar wordt het AD als een te grote journalistieke concurrent beschouwd.

Het afscheid dat we eind juli dus als ‘tijdelijk’ aankondigden, is structureler geworden dan ons lief is. Als ik in een heel pesterige bui zou zijn, zou ik beweren dat je bij de publieke omroep sneller een dagvoorzitter hebt gevonden voor je commerciële presentatie of symposium, dan dat je als medium toestemming krijgt iemand een column over maatschappelijke onderwerpen te laten schrijven. Maar ik ben niet in een pesterige bui. Het is weekend, er ligt sneeuw en ijs, de winterzon schijnt barmhartig.

Fidan zal altijd bij ons en ons erfgoed horen. Ze was er verslaggever, correspondent, columnist. Ik weet bijna zeker dat ze ooit met een column terugkeert. In de tussentijd wensen wij haar en De Vooravond alle succes. En vooral veiligheid (lees het interview in AD Magazine) en de vrijheid je als opiniemaker uit te drukken.

In juli 2020 schreef ik op deze plek: ‘Met een columnist - of het nu Özcan is, Nynke (Linda Akkermans heeft haar inmiddels blijvend opgevolgd), Angela, Sjoerd - kun je het eens zijn, je kunt (en mag!) je er ook grenzeloos aan storen. Mits je maar accepteert dat zij en anderen anders denken. Voor die vrijheid van meningsuiting en tegen een optrekkende afrekencultuur strijdt Fidan, zo hebben we vaak gemerkt.’

Blijf dat doen, Fidan.