Suse van Kleef correspondent in Londen: ‘Schakelen tussen brexit en Megxit’

Hoe ziet een standaard werkdag eruit?
,,Dat is altijd verschillend. Een standaard werkdag heb ik eigenlijk niet. Dat komt ook omdat ik altijd een heleboel verschillende dingen doe – televisie, radio, schrijven - en mijn werk daarnaast afhankelijk is van nieuwsontwikkelingen. Ik kan mezelf wel voornemen om een dag administratie te doen, maar dat loopt vaak in de soep omdat er iets gebeurt waar ik mee aan de slag moet. Vaak heb ik de hele dag mijn nieuwswebsites en sociale media open staan om ontwikkelingen te volgen.

Is het niet lastig om te schakelen tussen totaal verschillende onderwerpen: van Harry en Meghan naar de brexit?
,,Dat is vooral in het begin moeilijk omdat je dan een bepaalde diepere achtergrondkennis mist. Maar ik denk dat het ook onderdeel is van het vak van correspondent: dat je je in vrij korte tijd kunt onderdompelen in een onderwerp en daar snel de juiste bronnen, experts en sprekers bij kunt vinden. Nu is dat schakelen makkelijker. Ik heb al zoveel geschreven over dit soort grote onderwerpen, dat ik kan teruggrijpen op een reservoir aan kennis.

Hoe bepaal je eigenlijk of een onderwerp interessant is voor Nederlandse lezers?
,,Daar zijn heel veel maatstaven voor. Maar de brexit is bijvoorbeeld per definitie belangrijk omdat Nederland veel banden heeft met het Verenigd Koninkrijk. Op economisch gebied. Maar we komen er ook graag en waren bovendien bondgenoten in Brussel. Ik vind het leuk om er over na te denken hoe je dat doet en het relevant maakt voor de Nederlandse lezer.

Kun je een voorbeeld noemen?
,,Voor de krant zoom ik graag in op de mens of op een kleiner bedrijf. Iemand die eigenlijk inkleurt waar het over gaat zodat het behapbaar wordt voor de lezer. Ik denk dat dat ook goed past bij het AD, daar vind je vaak het persoonlijke verhaal bij het nieuws. De onderwerpen waar ik over schrijf zijn voor verschillende media vaak hetzelfde, maar het verschil zit in de manier waarop je het nieuws benadert. Zo is er bij het AD ook altijd veel interesse voor het koningshuis.

Wat maakt dit werk voor jou interessant?
,,Het feit dat elke dag anders is: ik weet nooit hoe een dag gaat lopen. Qua onderwerpen is het ontzettend gevarieerd. Daarnaast vind ik het interessant dat ik multimediaal mag werken, voor allemaal verschillende platformen. De ene dag zit ik in een televisie-item en daarna een live gesprek op de radio, doe ik iets voor social media, en de volgende dag maak ik een reportage voor de krant of het Jeugdjournaal.

Ben je die brexit eigenlijk niet spuugzat?
,,Nee. Dat wordt me vaker gevraagd. Omdat ik meer van een onderwerp weet, wordt het eigenlijk steeds interessanter. Elke keer gebeurde er weer iets dat ‘nog nooit was gebeurd’. Dat maakte dat het iedere keer spannend en onvoorspelbaar was. Wat af en toe wel vervelend was, was dat ik vaak dingen moest afzeggen. Mijn sociale leven is altijd afhankelijk van nieuwsontwikkelingen.

Is dat een van de moeilijkste dingen van het correspondentschap?
,,Het lastigste is dat je altijd ‘aan’ moet staan. Dat geeft een onrustig gevoel. Dit weekend was ik op familiebezoek, maar dan zit ik toch een paar keer te werken omdat Manchester City volgend jaar geen Champions League mag doen, want ik doe ook voetbal tegenwoordig. Dat is gewoon een onrustige basis: die telefoon kan altijd gaan. In een restaurant met weinig bereik word ik ook nerveus, dan loop ik elk kwartier naar buiten of ik niets gemist heb.

Waar ben je op dit moment mee bezig?
,,De storm is ietsje gaan liggen wat betreft de brexit. Ik kan nu makkelijker nadenken over verhalen die de afgelopen jaren zijn ondergesneeuwd. Armoede bijvoorbeeld. In sommige delen van het Verenigd Koninkrijk hebben heel veel mensen niet genoeg geld om in hun levensonderhoud te voorzien. In een van de rijkste landen van Europa, dat vind ik echt schokkend.”

Zo’n verhaal kost tijd.
Ja, dit is een item dat productie vergt. Je moet een gezin vinden dat eronder lijdt, daarin investeren en vertrouwen winnen. Tegelijkertijd zijn dat dat wel de verhalen waar ik goed op terugkijk. Voor de krant maakte ik een portrettenserie wat de brexit voor mensen betekent. Dan zit ik echt met een Excelsheet voor mijn neus. Ik wil mensen uit verschillende delen van het land, diversiteit in mannen en vrouwen, leeftijd, opleidingsniveau. Dat kost tijd. Maar als je het leest, geeft het wel een compleet beeld van hoe een land over dit enorme onderwerp denkt.”