Michaela (53): ‘Als ik in de auto stap, weet ik nooit wat me op werk te wachten staat’

Wat doe je als obstetrieverpleegkundige?
,,Als obstetrieverpleegkundige ben ik werkzaam in ons Vrouw-Moeder-Kind-centrum. Ik werk op de verloskamers, op de zogenoemde obstetric high care en de afdeling gynaecologie.’’

Hoe ziet een werkdag er voor jou uit?
,,Ik begeleid patiënten bij de bevalling en zwangere patiënten die op de afdeling verblijven, bijvoorbeeld omdat hun kindje te vroeg geboren dreigt te worden. Er zijn maar tien centra in Nederland met een Neonatale Intensive Care Unit (NICU)-afdeling, waaronder het Máxima MC, waar extreem vroeggeboren kinderen behandeld kunnen worden. Er komen daarom zwangere patiënten met een zwangerschapstermijn korter dan 32 weken naar ons toe uit het hele land en soms zelfs uit het buitenland.’’

Klinkt als afwisselend werk.
,,Zeker. Iedere dienst die ik draai, is uniek. Als ik ‘s morgens in de auto stap, weet ik nooit wat me te wachten staat. Vandaag doe ik triage: ik beoordeel de ernst van de spoedgevallen die binnenkomen zijn.’’

Hoeveel baby’s worden er eigenlijk per dienst geboren?
,,Er zijn tussen de zes en acht bevallingen per dienst. We hebben 16 kraamsuites op de afdeling en er vinden ongeveer 2600 bevallingen per jaar plaats. Ik merk dat ouders steeds kritischer zijn rondom hun bevalling en vaak een geboorteplan schrijven. We hebben maandelijks een informatie-avond en daar komen over het algemeen wel honderd ouderparen op af. Ik zie het als groot compliment dat velen van hen ervoor kiezen om de bevalling aan ons toe te vertrouwen.’’ 

Wat vind je het leukst aan je baan?
,,Die dynamiek in het werk en de uitdaging die het me biedt. Als obstetrieverpleegkundige werk je vaak als zorgcoördinator, ik ook. Sinds 2012 ben ik werkzaam in deze functie. De ontwikkelingen in de medische wetenschap zijn sindsdien zo snel gegaan. Dat we nu met het team een bevalling van een kindje van bijvoorbeeld 24 weken begeleiden blijft nog steeds heel bijzonder.’’

En wat vind je lastig aan je werk?
,,We doen alles wat we kunnen, maar het loopt niet altijd goed af voor moeder en kind. Het ongelooflijke verdriet, dat wij helaas ook regelmatig zien, blijft heel moeilijk.’’

Hoe ga je daarmee om?
,,Ten eerste hebben we elkaar als collega's. Na een heftige gebeurtenis praten we altijd na met het team en er zijn peer supporters, collega's waar je je hart bij kan luchten. Ik probeer wat er op het werk gebeurd is niet mee naar huis te nemen, hoe erg het me soms ook aangrijpt. Het helpt dat ik een tijdje in de auto zit voor ik thuis ben. Dan ga ik met de hond wandelen, even uitwaaien.’’

Je maakt met je collega's heel wat mee. Zijn jullie een hecht team?
,,Ja, we kennen elkaar door en door en weten dat we op elkaar kunnen vertrouwen. Het is een groot team en ieder heeft zijn eigen functie, maar van de verpleging tot de gynaecoloog, we doen het echt samen.’’

Zijn er ook taken waar je niet zo dol op bent?
,,Het poetswerk in de nachtdienst. Dan zijn er geen schoonmakers en moeten we zelf tussen de bevallingen door schoonmaken - de vloer dweilen, de wc's schrobben. Niet mijn favoriete bezigheid. En ja, de administratie, hoewel ik begrijp dat het nodig is om de zaken goed bij te houden. Tegenwoordig gaat dat ook wel makkelijker. De werktijden van onze secretaresses zijn uitgebreid, wat ons enorm helpt.’’

Ben je tevreden waar je zit of zou je nog wel iets anders willen doen?
,,Dit werk past bij me en ik vind er nog steeds enorm veel uitdaging in. Maar als ik dan iets kon veranderen, zouden het deze uniformen zijn die we moeten dragen. Ze kleden niet bepaald af. Als die dus iets meer getailleerd zouden kunnen worden, zou dat wel heel fijn zijn.’’

Liever een andere functie in de zorg? Vul je gegevens hieronder in:

Bekijk ook: niet voor iedere moeder is de bevalling een roze wolk. Dit doet de wetenschap om traumatische ervaringen bij de bevalling te voorkomen:

Lees de beste artikelen op het gebied van werk en carrière via onze wekelijkse nieuwsbrief!