De Rembrandt Fiësta, met bloemetjes versierde fietsen bij de ingang van de wijk en talloze andere klussen. Wim en Willem zorgden dat het voor elkaar kwam. Almeloërs uit de Ossenkoppelerhoek hoefden zich wat dat betreft nooit zorgen te maken. Als er iets op poten werd gezet, was de kans levensgroot dat de ‘tweeling’ in meer of mindere mate voor de organisatie tekende. En als dat gebeurde, gebeurde dat goed.

De Almelose wijk is in amper drie maanden tijd twee ware supervrijwilligers verloren. Buurman en vriend Hans van Riet is de schok nauwelijks te boven. „Niet te bevatten. Zondagavond was ik nog gezellig met Wim aan het ouwehoeren via WhatsApp. De volgende ochtend hoor ik dat hij is overleden. Het is hier als een bom ingeslagen.”

Buiten de schrik is er louter ruimte voor warme woorden. „Dit is een gemis voor de wijk. Dat was het verlies van Willem Kruithof ook al, maar nu zijn ze er beiden niet meer”, zegt Van Riet, die onder meer met zijn vrienden in de organisatie van de Rembrandt Fiësta zat. „Ik sprak maandag nog met de vrouw van Willem en zij zei al: ‘Ze konden gewoon niet zonder elkaar’. Ik denk dat ze gelijk had. Ze waren altijd samen ergens voor in de weer. Onafscheidelijk. Net een tweeling.”

De buurman zucht. „Vorige week hebben we Wims 69e verjaardag nog gevierd. Er was niets aan de hand.”

Om Wim Kuiper te bedanken en eren voor alles wat hij voor de wijk en Almelo betekende, wordt er vrijdag om 12.30 uur voorafgaand aan de uitvaart een erehaag gevormd bij het uitvaartcentrum aan de Willem de Clercqstraat. De uitvaart van de supervrijwilliger heeft vervolgens in besloten kring plaats. 

Wim Kuiper laat een vrouw, dochter, schoonzoon en twee kleindochters achter.