Een lied uit het Langeveense katholieke hart van Alwie Kroeze

De Pancratiuskerk in Langeveen: Alwie Kroeze werd er gedoopt, ging er ter communie en trouwde er. Ontelbare keren liep hij over het tegelpad naar de ingang. Op zoek naar rust, bezinning en inspiratie.  Hij groeide op in Manderveen, maar ging altijd in Langeveen naar de kerk. Inmiddels woont hij in Aadorp.

Die kerk, die op vele bladzijden in het fotoboek van zijn leven een rol speelt, gaat sluiten. Zoals vele kerken in het land. Te weinig bezoekers, te hoge kosten, en een bisdom dat het mes er in zet. 

Maar een kerkdorp zonder kerk, wat is dat eigenlijk nog? Voor Alwie Kroeze voelt het alsof er talloze pagina’s uit de geschiedenis van zijn leven worden gescheurd. Het gaat hem aan het hart. En uit datzelfde hart borrelde de inspiratie op voor een lied. Over de kerk in Langeveen en al die andere geloofsgemeenschappen die nu hetzelfde mee moeten maken.

Hoe dat kwam? „Ik las in de krant over de mogelijk sluiting. Wat precies de achtergrond is, de hele geschiedenis, dat weet ik niet, maar het raakte me enorm. Ik was op vakantie in Oostenrijk en zat op een hoge berg. Ik keek naar beneden en zag daar zo’n typisch dorpje. Een klein kerkje in het midden, de huizen eromheen. Dat was het moment dat mijn hart begon te spreken en ik inspiratie kreeg voor de tekst. Uiteindelijk heb ik met hulp van anderen een kwartier tekst teruggesnoeid tot dit liedje. Zie het als mijn bijdrage, mijn persoonlijke verhaal.”

In het nummer koppelt hij de herinneringen aan de dreigende sluiting. Hij zingt: ‘Als straks het koor er niet meer is, dat het dan pas echt doordringt; een kerkdorp zonder school en kroeg, daarvan heb ik meer dan genoeg.” 

Hij kan zich een dorp zonder kerk niet voorstellen. „Ik ben nog steeds betrokken bij de kerk. Je voelt je er onderdeel van een geheel. Ik help mee met schoonmaken en dat soort klusjes. Het is een groepje van zo’n honderd man. Heel gezellig. Ik kan me niet voorstellen dat dat zou verdwijnen. De kerk is een stuk van mezelf. En dat is typisch Langeveen: er is altijd volk.”

En dan is er natuurlijk het geld. Langeveen is niet armlastig. Maar het is geld dat, zoals Kroeze opmerkt, „door mijn ouders en voorouders bij elkaar is gebracht. Dat ga je niet weggeven aan een andere kerk. De kerk in Langeveen is ónze kerk. Kiek, as ze noe zoln zeggn: Regel het maar zelf en hool het geld, dan geet ut gewoon duur. Maar dat doot ze nich, ze wilt ut geld ok hebn!

Nu is er dan zijn liedje. Een liedje van hoop: „Ik geloof niet dat de kerk dichtgaat. Echt niet. Langeveen is een hechte geloofsgemeenschap. Misschien dat het parochiebestuur zich, met dit liedje erbij, toch nog eens achter de oren gaat krabben. En dat ze dan besluiten het anders aan te pakken. Dat hoop ik. En hoop, doet leven.”

Het nummer Kerkdorp zonder kerk, is te vinden op YouTube, Spotify en op de eigen website van Alwie Kroeze, www.alwiekroeze.nl.