‘Onze democratie is nu gekaapt door allerhande politieke partijen’

Eerst maar even het grootste misverstand uit de weg ruimen, aldus journalist én voormalig D66-kandidaatraadslid Chel (67): zijn ‘blanco lijst’ is géén partij. ,,Ik heb me gewoon als burger aangemeld. Ik wil niet in de gemeenteraad om politiek te bedrijven, maar om de stad mede te besturen. Op dit moment kun je alleen ergens voor worden gekozen als je lid bent van een politieke partij. Daarmee zie je dat onze democratie is gekaapt door politici.”

Vandaar dat hij dus zéér kort geleden de knoop doorhakte en besloot mee te doen. Daarvoor moest hij in allerijl 30 ondersteuningsverklaringen bijeen krijgen (‘anders mag je niet meedoen’), het papierwerk op orde krijgen én 225 euro overmaken naar het stadhuis (‘een soort waarborg’). Maandag was de uiterste dag om dit alles in te leveren. ,,Ik heb iemand anders een volmacht gegeven, want ik had al een vakantie gepland”, aldus de Amersfoorter telefonisch, vanuit Italië.

Maar, vertelt hij, na komend weekend is hij weer thuis en gaat hij vol aan de bak. ,,Er zijn veel groeperingen die in Amersfoort actief zijn in de vernieuwing van de democratie. Daar ga ik mee om tafel. Er wordt al een paar jaar mee geëxperimenteerd. Ik ben zelf betrokken geweest bij de oprichting van een gelote burgerraad. Een paar jaar geleden hadden we het plan om een veertigste raadszetel in het leven te roepen (de gemeenteraad telt nu 39 zetels, red.). Die wilden we dan door inwoners laten invullen. Dat is er nooit van gekomen.”

Chel wil dat idee, als hij wordt verkozen, nieuw leven inblazen. ,,Ik zal vast tegen allerlei wettelijke belemmeringen aanlopen, maar het plan is om mijn zetel per onderwerp ter beschikking te stellen aan iemand die deskundig is op het onderwerp. Hoe groot mijn kans is? Geen idee. Als het niet lukt, is het jammer van de moeite én die 225 euro. Als het wél lukt, weet ik niet wat mij overkomt.”

Van die wettelijke belemmeringen heeft hij nu al last: omdat hij te laat was met aanmelden, mag Chel op het stembiljet geen naam boven zijn ‘partij’ zetten. ,,Ik ben niet ijdel, maar ik wil wél gewoon mijn naam erboven. Ik ben bereid er nog wel een jurist naar te laten kijken, als dat niet lukt.”