In het Henschotermeer verdronk in 2012 een jongetje van zes jaar. Agent Erik van Breukelen was daarbij. © Menno Bausch

Wijkagent doet emotionele oproep na vermissing meisje Henschotermeer: ‘Doe je kind zwembandjes om’

De vermissing van een 4-jarige meisje gistermiddag bij het Henschotermeer, brengt de Bunnikse wijkagent Erik van Breukelen (33) even terug naar 24 juni 2012, toen een 6-jarige jongen verdronk in hetzelfde water. De agent deelt openhartig zijn gevoel.

Iris van den Boom 26-06-19, 07:09 Laatste update: 09:32

Van Breukelen deelde zijn eigen verhaal op Facebook en met zijn toestemming deelt hij die tekst ook hier. Hij herbeleeft de emoties van toen. En deelt ook een hartenkreet: doe je kind zwembandjes om.

,,Het is 24 juli 2012, een snikhete dinsdagmiddag, volgens mij zo’n 32 graden. Al een aantal dagen houdt –net als nu– het mooie weer aan in Nederland. Ik ben in dienst en loop nog in het oude uniform. En dat is best warm, kan ik u zeggen: het kogelwerende vest zat toen nog onder het witte overhemd.

Ik draaide een vroege dienst en zo tegen het einde van mijn dienst kwam de melding waarvan je niet hoopt dat je ’m krijgt: een vermissing van een 6-jarig jongetje bij het Henschotermeer. Met man en macht gezocht, maar na drie uur moest ik met lede ogen aanzien hoe het levenloze lichaampje van het knulletje uit het water werd getrokken door de brandweer.’’

Ineens weg

Bandjes van 5 euro hadden er voor kunnen zorgen dat het 6-jarige jongetje nu op de middelbare school had gezeten
Erik van Breukelen , Wijkagent

,,Hij was even gaan spelen op het speeltoestel en aan de aandacht van zijn oom en tante ontsnapt. Iedereen met kinderen weet dat in een seconde je kind opeens uit het oog kan zijn. Heel begrijpelijk dan ook dat je kind soms weg is. Maar waar ik moeite mee had, was het feit dat dit ventje geen zwemdiploma’s had én geen zwembandjes om had. Het is tot op de dag van vandaag nog steeds één van de heftigste meldingen die ik heb gehad’’, schrijft Van Breukelen.

,,Dinsdag 25 juni 2019, een snikhete dinsdagmiddag, de thermometer geeft 34 graden aan. Melding van een vermissing van een 4-jarig meisje op het Henschotermeer. Ze zou geen zwembandjes hebben. In mijn maag voel ik een steek. Zo eentje die voelt als je een stukje naar beneden valt. Ik besluit vanuit Odijk direct die kant op te rijden. Ik rijd in een onopvallende auto, dus het is wat lastig manoeuvreren door het verkeer, maar ik kom vrij snel aan bij de drukbezochte plas.

Collega’s uit de hele regio hebben zich aangemeld, de brandweer is al gealarmeerd, de politiehelikopter aanvliegend en al het kundige personeel van het Henschotermeer staat of al in het water of is aan het zoeken op het strand. Na ongeveer 15 minuten komt het bericht over de portofoon dat als muziek in mijn oren klinkt: ze is gevonden!’’

Teruggevoerd in de tijd

,,Ik kijk toe als moeder en dochtertje herenigd worden. Ik merk dat ik teruggevoerd wordt naar dat moment waarop voor mijn ogen het 6-jarige knulletje tevergeefs gereanimeerd word. Ik realiseer me dat ik op exact dezelfde plek sta als toen, bij dat speeltoestel. Stiekem vullen mijn ogen zich met tranen. Ik veeg ze weg en dan valt het me op dat deze kleine meid een belangrijk onderdeel mist: zwembandjes!

Bandjes van 5 euro hadden er voor kunnen zorgen dat het 6-jarige jongetje nu op de middelbare school had gezeten. Misschien wel aan het Henschotermeer had gezeten. Kijkend naar hoe wij zochten naar een meisje, dat net als hij toen vermist was. Wie weet wat een verschil het had gemaakt. En nu, met deze kleine meid, had dit ook zomaar helemaal verkeerd kunnen aflopen.’’

Wijkagent Van Breukelen doet de volgende oproep: ,,Beste ouders of verzorgers. Gaat u naar het water met kinderen die niet kunnen zwemmen? Doe ze alstublieft zwembandjes om. Ook als ze alleen maar op het strand dartelen. Ze zijn het waard.’’

Dagelijks het nieuws uit de regio in je mailbox? Schrijf je in op de nieuwsbrief!