Halsema sluit 6 winkels op de Nieuwendijk om drugshandel

De eigenaren van de zes souvenirwinkels en tabakszaken op de Nieuwendijk bestelden (precisie)weegschalen, persen, geavanceerde meetapparatuur, verpakkingsmaterialen en versnijdingsmiddelen om cocaïne mee te verwerken bij dezelfde groothandel in Loosdrecht als souvenirwinkel The Old Man in de Damstraat. Die zaak en de leverancier waren eind vorig jaar al gesloten.

De actie tegen de toeristenwinkels in een van de belangrijkste winkelstraten van de Amsterdamse binnenstad past in het gemeentelijke beleid op verschillende fronten te strijden tegen harddrugs. Burgemeester Halsema heeft het terugdringen van de harddrugs in de stad topprioriteit gegeven. Bovendien keert de overheid zich, landelijk en lokaal, tegen ‘ondermijning’: de inmenging van de onderwereld in de bovenwereld. Voor de bestrijding daarvan zijn landelijk honderden miljoenen uitgetrokken.

Tijdens een grote controle in november vond de politie in de zes zaken aan de Nieuwendijk veel spullen die veelal gebruikt worden voor drugshandel. Ze verkochten ook stashcans (om drugs in te verstoppen).

Vijf van de nu gesloten winkels zijn van S. C. (54) en zijn compagnons. Hij komt uit een omstreden Pakistaanse familie die al sinds eind jaren negentig doelwit is van onderzoeken naar onder meer witwassen. Zijn advocaat Gerard van der Meer benadrukt dat ‘de gemeente in het kader van deze sluitingen geen antecedenten heeft vastgesteld en meegewogen’.

In de administratie van de leverancier vond de politie aanwijzingen dat de winkels in de Damstraat en op de Nieuwendijk spullen kochten waarmee harddrugs kan worden bewerkt en verpakt. Ze verkochten ook duizenden ponypacks, waarin dealers grammen cocaïne verpakken. De spullen die de winkels aanboden zijn legaal, maar de eigenaren moesten volgens Halsema weten dat ze in combinatie met elkaar ‘bestemd zijn voor de handel in verdovende middelen’.

De advocaten van de winkeliers hadden zich verzet tegen de sluiting en aangevoerd dat zij en hun families financieel afhankelijk zijn van de zaken – en dat ze door de lockdown al zwaar waren getroffen. De exploitanten hadden het redelijk gevonden als de gemeente ‘eerst een gesprek met ze had gevoerd over het assortiment’. Ze waren bereid de gewraakte spullen niet langer te verkopen.

Namens een winkelier was aangevoerd dat bijvoorbeeld de zeer gevoelige weegschalen ‘werden verkocht voor het wegen van sieraden, goud, zilver, munten, edelstenen en cannabis’.

Halsema vindt een waarschuwing en een aangepast assortiment onvoldoende om de openbare orde te herstellen, schrijft ze in de sluitingsbevelen. Bovendien: ‘Met de sluiting wil ik naar buiten laten zien dat ik optreed tegen activiteiten die een schakel vormen in de productie van of distributie van drugs.’