Kwetsbare woningzoekenden krijgen niet zomaar urgentie: gemeente scherpt criteria flink aan

Een pijnlijke keuze, vindt wethouder Jakob Wedemeijer het. ‘Het aantal mensen met huisvestingsproblematiek neemt niet af omdat wij de criteria aanscherpen, maar er vallen op deze manier meer mensen buiten de boot.’ Toch acht de gemeente het een noodzakelijke maatregel om de verdeling van woningen voor kwetsbare groepen te kunnen uitvoeren. ‘En om te voorkomen dat een sociaal medische urgentie een lege belofte is die niet langer snel tot een woning leidt,’ aldus Wedemeijer.

Nu is het zo dat in Amsterdam elk jaar 1800 sociale huurwoningen beschikbaar zijn voor kwetsbare mensen die echt niet kunnen wachten op een huis. Die woningen worden verdeeld onder drie groepen: wonen zonder begeleiding (sociale en medische urgentie), wonen met begeleiding (uitstroom uit zorg) en statushouders. Het aantal mensen dat met urgentie een woning zoekt groeit. Dit jaar zijn er zo'n 3800 aanvragen.

Vanaf december gaan nieuwe criteria in. Dan worden aanvragen van woningzoekenden die op dat moment onderhuren of een tijdelijk huurcontract hebben, geweigerd. Ook is het dan niet langer mogelijk om urgentie aan te vragen op grond van een combinatie van sociale en medische problemen. Voor een aanvraag om medische redenen geldt voortaan dat de situatie levensbedreigend moet zijn. Voor gezinnen met minderjarige kinderen wordt uitzondering gemaakt.

Hoewel het stadsbestuur schrijft de aanscherpingen te betreuren ‘ziet zij op korte termijn geen alternatief om een grote stijging van de wachtlijst en wachttijd voor kwetsbare groepen met een urgentie te voorkomen’. De gemeente besluit dat dit beleid nodig is ‘om te zorgen dat de meest kwetsbaren gehuisvest kunnen worden’.