Het Amsterdamse nieuws puilt op warme dagen uit van de Vondelparkjongeren. Het begon al bij de eerste warme dag in februari maar zette stevig door eind maart. De gemeente doet wat de gemeente doet wanneer de burger stout is: ontruimen. Dan nog even beelden delen van de troep die ze achterlieten en iedereen kan tevreden zijn. De jeugd heeft zich misdragen en de driehoek heeft de dag wederom gered.

Toch borrelt er iets wanneer jongeren verwoed over de muren van het dichte park klimmen. Ze verzetten zich, ze willen naar buiten en belangrijker; ze willen naar buiten mogen. Daar kan je veel van vinden, maar het is hoe dan ook dapper. Een dappere generatie staat daar te dansen.

De burgemeester heeft inmiddels door dat van het Vondelpark een grote aantrekkingskracht uitgaat. Ze heeft wellicht niet door dat de aantrekking zit in het verbod. Natuurlijk zie ik ook de rommel: de breezerflesjes of het modernere alternatief daarvan, de leeggelopen ballonnetjes en de coronarisico’s. Ook werden er kennelijk wat flessen naar agenten gegooid, maar lezen we weinig over de knuppels die de politie naar het feest mee bracht. Geweld zit, mijns inziens, zelden alleen aan de kant van de burger.

Door alle troep heen zie ik gepassioneerde jongeren met een organisatietalent om u tegen te zeggen. Tegen beter weten in komen ze samen en laten ze zich feestelijk horen. We kunnen het afdoen als verveelde pubers, maar feesten is geen onbekende vorm van protest. Raven (illegaal feesten) is al decennia een politiek geladen vorm van samenzijn. Er wordt steeds gefeest omdat de stoute burger geen wapens heeft, maar danst in de ruimte van de macht.

Het is niet de geheimzinnige aantrekkingskracht van het Vondelpark die ze daar brengt, het is een actief protest en zo zouden we het moeten opvatten. Deze hedendaagse Vondelparkjongeren hebben het geheim van protest begrepen. Het zou mooi zijn als ze daarbij ook hun troep konden opruimen en wat afstand hielden. Gelukkig is de kans op besmetting buiten bijna negentien keer kleiner.

Ik krijg hoop van deze generatie. Nu keren ze zich tegen het sluiten van het Vondelpark, maar wanneer zij zich op eenzelfde manier tegen klimaatverandering of tegen oprukkend fascisme verzetten, ben ik blij dat ze geoefend hebben.

Gaia Willemars, Amsterdam