Weesp fuseert met Amsterdam: stiekem een beetje feestelijk

Wanneer de nieuwe burgemeester op het podium stapt, gaat er een aarzelend fluitconcert op, vermengd met beleefd applaus. Het is duidelijk: Weespers zijn geen Amsterdammers. In Amsterdam had Femke Halsema gewoon een striemend fluitconcert over zich heen gekregen, plus de nodige verwensingen. “Dit doet me een beetje denken aan de huldiging van Ajax,” breekt ze meteen behendig het ijs. “Dat is trouwens geen uitnodiging om nu met bierblikjes te gaan gooien.”

Bierblikjes worden er niet geworpen, en de hele sfeer is sowieso erg gemoedelijk voor wat voor veel Weespers toch een ingewikkeld moment moet zijn. Het laatste uur van de zelfstandige gemeente Weesp wordt door honderden mensen gezamenlijk beleefd op het Grote Plein, zeg maar het Museumplein van Weesp. Een feest mag het niet heten, er valt immers niets te vieren, maar stiekem is het gewoon feestelijk, met een biertje in de hand en lekkere muziek in de oren. 

Waarnemend burgemeester Bas Jan van Bochove, eerder op de dag uitgeroepen tot ereburger van Weesp, herhaalt even voor middernacht de mantra dat al een hele week in de stad te beluisteren valt. Weesp blijft Weesp, ook als onderdeel van Amsterdam. De burgemeester: “We worden morgen wakker in een andere gemeente, maar in dezelfde stad. Wij zijn die trotse stad aan de Vecht en dat blijven we. Weesp is de mooiste stad binnen de gemeente Amsterdam.”

De woorden houden het midden tussen een geruststelling en een bezwering. Ook Halsema doet haar best om het volle plein voor Amsterdam te winnen. “Wij zijn ongelooflijk trots dat wij voortaan bij Weesp mogen horen. Weesp is ouder dan Amsterdam en heeft een eigen historie.” Ze bedankt de Weespers voor het vertrouwen en belooft dat het stadsbestuur alles zal doen om te laten zien dat dat op zijn plaats is.

Het zijn uitspraken en beloften die een pleister moeten zijn op de wonde van een oude stad die haar zelfstandigheid verliest. Tijdens een speciale zitting van de gemeenteraad in de Grote Kerk toonden de politieke partijen zich eensgezind: de fusie was onvermijdelijk omdat Weesp de bestuurskracht mist om haar taken naar behoren uit te voeren. Saskia ter Kuile van D66: “Die kracht toonde Weesp wél in het fusieproces. Er is lef voor nodig om met Amsterdam te fuseren.”

Tineke Booij van de lokale partij WSP sprak de hoop uit dat Weesp ook als onderdeel van het grote Amsterdam kleinschalig en zorgzaam blijft. “Hier wordt nog opgelet of de oude buurvrouw ’s ochtends haar raam openzet. Doet ze dat niet, dan wordt er actie ondernomen.” Onweesps is volgens Booij de auto van het hoofdstedelijke parkeerbeheer die tegenwoordig om de tien minuten opduikt in het centrum van de stad. “Zo is de mentaliteit van Weesp niet.”

Tijdens de middagsessie hield de Amsterdamse wethouder Simone Kukenheim een goed verhaal over de gemengde gevoelens van veel Weespers over de fusie. “De vlag gaat niet uit, maar de klinkers worden ook niet uit de straat getrokken. Het zit ergens tussen blijdschap en boosheid in. Maar wat het hart er ook bij voelt, het hoofd weet dat het een goed besluit is. Voortaan staan we zij aan zij, met behoud van de Weesper identiteit en bravoure.”

Buitengewoon toepasselijk waren de twee liedjes die singer-songwriter, kind en trots van Weesp Meau kort voor middernacht zong. Als jij maar bij me bent is een liefdesverklaring voor een onverwachte partner die het leven beter heeft gemaakt. Dat heb jij gedaan een bijtende aanklacht tegen een voormalige geliefde. “Want dat klotegevoel dat toen is ontstaan, dat gaat nooit meer weg en dat heb jij gedaan.” Over tien jaar weten we meer.