Door Lisette van der Geest

Als regerend wereldkampioen beginnen, maar de eerste twee daaropvolgende belangrijke wedstrijden verliezen, ,,Ja”, zegt Debbie Bont zondagavond in het Deense Kolding in antwoord op de harde feiten die gelden voor de Nederlandse handbalsters op het EK. ,,Zo snel kan het gaan.”

Hoopvol werd er vooraf gesproken over de recente geschiedenis: Nederland, sinds 2015 altijd op het podium bij EK’s en WK’s, verliest vaak een openingswedstrijd. Na een slecht begin wachtte groot succes, zoals bij het WK dat ze vorig jaar uiteindelijk wonnen. Maar niets van dat bij dit EK, waar zoveel in het voordeel van Nederland leek: de gunstige loting, tussen relatief mindere teams. De volgorde, met de op papier minste tegenstanders als eerst en dan als derde en laatste de wedstrijd tegen Hongarije.

Zaterdagavond moest het team van bondscoach Emmanuel Mayonnade het onverwacht afleggen tegen Servië. Na een overtuigende eerste helft werd het team overrompelt door een tactische wijziging van de Serven. Antwoord bleef uit, een voorsprong van zes punten eindigde met een achterstand van vier (25-29). Nog geen vierentwintig uur later kwam daar een tweede nederlaag bij. De lange aanvallen van Kroatië vertraagden het door Nederland zo geambieerde snelle spel. Bont: we liepen continu tegen onszelf te handballen. Het ging zo moeizaam.” Nederland verloor met 27-25.

,,Het verlies van gisteren was pittig, maar die van vandaag is echt zwaar”, zegt Lois Abbingh zondagavond met de emotie duidelijk in haar stem. Op haar hoofd een zwarte koptelefoon, voor haar neus een laptop waarmee ze coronaproof haar zegje doet in de digitale persbijeenkomst van het toernooi. ,,Als je zo hard vecht, heel de wedstrijd en het gewoon niet loopt. Als het niet gaat zoals je hoopt, maar daar overheen probeert te vechten en iedereen positief probeert te blijven maar het gewoon niet lukt, ja dan is het even lastig”, zegt ze.

Het team mist de beste speelster van het WK, Estavana Polman, door een zware knieblessure. Dat was vooraf bekend en daar was Nederland aan gewend. Niet voor het eerst moest het team belangrijke gaten dichten door het ontbreken van een routinier. Maar niet eerder had Nederland daar zoveel moeite mee. Abbingh: ,,Dat is natuurlijk lastig. De afgelopen paar jaar ging het wel altijd goed en dat is natuurlijk ontzettend knap geweest. Al was het toen ook af en toe kantje boord, dat we soms een gelukje nodig hadden. Nu valt het geluk zeker niet onze kant op, wat we uiteindelijk aan onszelf te danken hebben. En dan ziet een toernooi er ineens heel anders uit.”

Niet alle kansen voor Nederland zijn verkeken. Mocht het team dinsdag van Hongarije winnen dan is Nederland door. Nederland staat nu onderaan in de poule, de drie beste teams gaan door naar de hoofdronde en het onderlinge resultaat telt. Maar zie eerst het moraal eerst maar op te krikken, en de ontbrekende vorm, weet Abbingh. ,,Dat de kans aanwezig is dat we er na de volgende ronde uit liggen, komt wel even binnen. Aan de andere kant hebben we nog steeds wel een kans, dat mogen we ook niet vergeten.”