Nederlandse golf én uithangbord Joost Luiten kunnen succes op Dutch Open wel gebruiken

 Als er iemand kritisch is op de golfer Joost Luiten, dan is het Luiten zelf wel. Daags voor de start van de 102de editie van het Dutch Open is hij klip en klaar over de prestaties die Luiten dit jaar tot nu toe geboekt heeft. Daar gebruikt hij een drieletterig woord voor, beginnend met een k en eindigend met een t. „Met mij persoonlijk gaat het heel goed, met de resultaten minder. Ik heb een slechte start van het seizoen gehad”, zegt Luiten.

Van de tien toernooien waar Luiten dit jaar aan deelnam, overleefde hij slechts viermaal de kwalificatie voor het weekeinde. De tweevoudig Dutch Open-winnaar (2013 en 2016) heeft als beste resultaat in 2022 een tiende plaats in een mager bezet toernooi in Zuid-Afrika. Een verklaring voor de tegenvallende optredens heeft Luiten wel. Na een periode van twintig jaar werkt hij nu met een andere coach, de Zuid-Afrikaan Jamie Gough.

Luiten: „Er is veel gebeurd, veel veranderd. Daar moet ik aan wennen en dat heeft tijd nodig. Je hoopt gelijk op resultaat met een nieuwe coach, maar je wel realistisch zijn. Zo’n verandering is lastig en dat moet je tijd geven. Iets wat je twintig jaar hebt gedaan, moet je afleren. Je gaat in de baan teveel nadenken in plaats van op de automatische piloot te spelen.”

De tegenvallende prestaties zorgen voor rumoer en komen Luiten op kritiek te staan. „Dat is natuurlijk nooit leuk, maar het hoort er nou eenmaal bij. Bovendien ben ik de eerste om te zeggen dat het niet goed is. Als je gedaan hebt wat ik in het verleden gedaan heb, dan komt er al snel kritiek als je even wat minder speelt. Ik heb er voor mezelf een verklaring voor, maar ik kan het de mensen om me heen of de golffans ook niet kwalijk nemen. Ik verwacht elke week resultaat, alleen golf is soms lastiger dan dat het van buitenaf lijkt.”

Desondanks kan het op Bernardus Golf, zijn ‘eigen’ baan, deze week zomaar wel eens meezitten. Luiten heeft zoiets eerder meegemaakt. „In de aanloop naar de KLM Open op The Dutch die ik in 2016 won, speelde ik ook als een krant. Ik kon geen bal recht slaan. Opeens, op hole 9, klikte het en win je het toernooi. Dat is hoe gek golf soms is. Voor mijn gevoel ben ik er nu heel dichtbij, in trainingen merk ik dat het goed gaat. De kunst is nu om dat onder druk te doen, als het er echt op aankomt. Daar wacht ik nu eigenlijk op.”

Zoals gezegd won Luiten tweemaal het enige internationale toernooi van de Europese Tour, tegenwoordig de DP World Tour geheten. De eerste keer op de Kennemer in Zandvoort en zijn tweede zege behaalde hij op The Dutch in Spijk. Daarna wist Luiten nog een keer een toernooi op zijn naam te schrijven: in 2018 het Oman Open. Sindsdien moet Luiten het doen met af en toe een uitschietertje. Op het Dutch Open eindigde hij in 2019 nog als tiende, terwijl hij vorig jaar en in 2017 de cut (het weekeinde, red.) op pijnlijk wijze miste. 

Op de wereldranglijst is Luiten inmiddels afgezakt naar plek 401, waar hij ooit 29ste was. Jarenlang was Luiten Nederlands beste golfer, maar die eer is nu weggelegd voor Wil Besseling. De 36-jarige profspeler uit Hoorn, sinds 2020 terug op de Europese Tour, voert het rood-wit-blauw aan. „De media maakt er een dingetje van”, reageert Besseling. „Uiteindelijk sta ik ook nog maar 350ste van de wereld. Dat is goed, maar ook niet geweldig. We willen allemaal hoger”, zegt hij over zijn eigen ambities en die van zijn drie landgenoten die dit jaar op de DP World Tour spelen (Joost Luiten, Darius van Driel en Daan Huizing). „Met z’n viertjes willen we allemaal omhoog. Natuurlijk sta ik het liefst zelf bovenaan, maar het gaat er om het beste uit jezelf te halen. Dat is waar we met z’n allen naar streven.”

Daags voordat Luiten op Hemelvaartsdag om 13.30 uur aan zijn Dutch Open begint in de flight met Nieuw-Zeelander Ryan Fox en de Zweedse titelverdediger Kristoffer Broberg (hij won met een score van -23) lacht hij hartelijk en zegt grappend: „Ik wil iedereen op de wereldranglijst voorbij. Niet alleen Wil, maar al die eikels die voor me staan, haha. Als ik weer goed speel, dan ga ik stijgen op de lijst. Nu is het logisch dat Wil me voorbij is gegaan. Hij heeft een heel goede periode achter de rug, credits voor hem. Wie er voor of boven me staat, dat maakt me in principe niets uit. Daar ben ik niet mee bezig.”