Oregon of Papendal, waar ligt de toekomst van Hassan?

Door Arjan Schouten

Blijft Sifan Hassan het Nike Oregon Project trouw, nu haar coach Alberto Salazar vier jaar geschorst is vanwege het overtreden van drie anti-dopingregels? Ligt aan de Amerikaanse westkust in Beaverton nog steeds haar route richting de Zomerspelen in Tokio, waar ze over een klein jaar de grootste successen uit haar loopbaan hoopt te behalen? De wereldkampioene op de 1500 en 10.000 meter wilde in Qatar vooral zelf nog even niet nadenken over de toekomst, eerst genieten. Maar spoedig zullen de vragen terugkeren, voor de grootste gouddelver uit de in opspraak geraakte Oregon-stal. 

Klokkenluidster Kara Goucher, die tussen 2004 en 2011 zelf onderdeel uitmaakte van Project Oregon, vindt dat de trainingsgroep volledig opgedoekt moet worden. ,,Als ik Nike was zou ik het project beëindigen, een nieuwe staf aanstellen en ergens anders opnieuw beginnen. Atleten die daar blijven lopen, geven daarmee zo’n slecht signaal af. Iedereen zal vraagtekens bij je zetten’’, zo vertelde ze aan de BBC. 

Dat het door Goucher geschetste scenario zich ook spoedig zal voltrekken, lijkt niet heel aannemelijk. Nike-ceo Mark Parker liet in een door Bloomberg geciteerde open brief aan zijn personeel al weten dat Salazar wat hem betreft geen regels heeft overtreden. Bovendien heeft Nike, de financiële motor achter de succesvolle trainingsgroep van Salazar, een rijke historie wat betreft het loyaal blijven aan gevallen helden. Zo zal het bedrijf ongetwijfeld ook het komende juridische gevecht van Salazar en de eveneens geschorste arts Jeffrey Brown financieel ondersteunen. Desnoods helemaal tot aan het CAS. 

Salazar, die overduidelijk een positieve invloed op de recente resultaten van Hassan heeft gehad, zou in de praktijk dus vrij eenvoudig contact kunnen blijven onderhouden met atleten en ook de actieve technische staf op de route naar olympisch Tokyo. Officieel mag hij dat niet, maar de instanties zijn niet bevoegd om mee te kijken met privé-contact. ,,Alleen in landen waar dopinggebruik gecriminaliseerd is, zou dat kunnen. Maar zelfs dan wordt dit niet zomaar gedaan’’, weet Ram. Bijkomend probleem voor Hassan is dat het haar ontbreekt aan pasklare alternatieven.

Bekijk de reactie van Hassan na haar winst op de 1500 meter.

Om nu nog op amper tien maanden van ‘Tokio’ elders een kwalitatief gelijkwaardige trainingsgroep te vinden, is een utopie. Een terugkeer naar Papendal kan een optie zijn voor Hassan. Ze kent er de weg en de mensen, maar weet uit eigen ervaring ook dat ze daar als wereldtopper niet de trainingsgenoten en begeleiding vindt die haar nog beter kunnen maken. 

De vraag is in hoeverre haar omgeving actief aan zal sturen op een snelle breuk met het Oregon Project. Technisch directeur van de Atletiekunie Ad Roskam en haar management spraken eind december 2016 nog van een ‘droomstap’ toen Hassan haar vertrek uit Nederland aankondigde, waar ze trainde onder Honoré Hoedt. Ook toen lag Salazar al zwaar onder vuur. In Doha reageerde Roskam dan ook niet verrast toen de sanctie naar buiten kwam. ,,Iedereen wist dat dit dossier er lag’’, aldus de technisch directeur, die nog eens benadrukte dat de medische begeleiding van Hassan volledig in handen ligt van het Nederlands team.

,,Het WK is voorbij, we nemen even afstand en gaan dan alle opties bekijken’’, aldus Roskam. ,,Sifan wil logischerwijs niet graag weg uit het Oregon Project. Daar is ze een betere atlete geworden. Er zijn daar ook andere trainers, maar de vraag is of ze dat moet willen. Imago speelt daarbij ook een rol.’’Een terugkeer naar Papendal, noemt Roskam een van de opties. ,,Maar alles hangt af van wie haar coach wordt. Dat is cruciaal, zo kort voor de Zomerspelen.’