Door Lisette van der Geest

Het zijn niet haar witblonde krullen. Het is niet haar lengte. Evenmin is het haar lach, die kuiltjes in haar gezicht doen verschijnen. Al die kenmerken ziet Xandra Velzeboer terug bij haar moeder. Maar wie vraagt naar haar kin, ziet automatisch de kuiltjes weer in haar wangen springen. ,,Ja, dat zie je wel aan die kant van de familie, een beetje een puntkin.’’