De Schuytgraaf was voor mij een als kool groeiend symbool van burgerlijkheid

Het tweede wat de vriend deed (het eerste was een ,,ellebonkie” geven), was ,,bevallen van een drieling” op mijn toilet. Ik vergat te waarschuwen voor de consequenties van onze scheve stadswoning. ,,Mijn boodschap spoelt niet weg”, riep hij vanuit de wc.

Ik liet hem lachend in de stront zitten. ,,Vergeten te vertellen”, zei ik. ,,Je moet de boodschap tijdens het doortrekken een duwtje geven met de pleeborstel. Ons huis is scheef, de drol moet bult op. Maar eerst wachten tot de spoelbak weer vol is.”

In de woonkamer vroeg de ,,zojuist een kilo afgevallen” vriend hoeveel vrienden en kennissen van me er inmiddels naar de Schuytgraaf waren verhuisd. Ik noemde een getal. Hij vroeg of ik nog steeds fel tegen de Schuytgraaf was.