Ik bemoei me zo min mogelijk met anderen, in de hoop dat zij hetzelfde bij mij doen

‘De Pizzabakkers’, las ik aan de zijkant van de doos. De Pizzabakkers zit bij ons om de hoek. Het is de favoriete pizzeria van mijn vriendin, wat voer is voor discussie thuis.  

Misschien is het jaloezie. Die pizzabakker van De Pizzabakers hoeft weinig te doen om mijn vriendin te laten kreunen van genot. ,,MMMM!” klinkt het al na de eerste hap naast me, meestal tijdens Studio Sport. ,,LEKKER!” Ik denk dan: verdomme, het is maar deeg, ingesmeerd met een beetje tomatensaus.  

Volgens mijn vriendin zit het ’m in de bodem: krokant en daarom onweerstaanbaar. Ik vind die bodem vaak karig belegd voor het bedrag dat je betaalt. Maakt niet uit, zegt mijn vriendin dan. Het gaat om de bodem. Je hebt borsten- en billenmannen. Blijkbaar is mijn vriendin een bodemvrouw.