John Bruinsma (1962 - 2022) was de meester van het menselijke verhaal

1988: John Bruinsma is er klaar voor. In zijn Fiat Panda rijdt hij vanuit het redactiekantoor van De Gelderlander aan het Gele Rijdersplein richting Velp en Dieren. Naar de ‘Veluwezoom-Oost’, waar hij dan al een paar jaar verslaggever is. Op zoek naar nieuws, want dat komt in dit mooie gebied niet vanzelf aanwaaien.

Maar John gaat nooit tevergeefs, want zeg ‘journalist’ en je komt uit bij John Bruinsma. Een allrounder, die nergens voor terugdeinst. Hup, eropaf!

In datzelfde jaar schuif ik aan als broekie op diezelfde redactie. Het is niet alleen het begin van een grotendeels parallelle loopbaan bij De Gelderlander, maar ook van een diepe vriendschap. Johns frisse kijk op de journalistiek werkt aanstekelijk. In een tijd dat de papieren krant oppermachtig is en De Gelderlander in een harde concurrentiestrijd met de Arnhemse Courant is verwikkeld, wisselt John hard nieuws moeiteloos af met het menselijke verhaal.

In dat laatste is hij meester. Voor De Gelderlander bedenkt hij de serie ‘Door onze verslaggever’. Huur een verslaggever voor een klus en die komt ’m uitvoeren. En schrijft er uiteraard een verhaal over. Dat doet John graag. In zijn kenmerkende, Bruinsma-iaanse stijl: sappig, veel bijvoeglijke naamwoorden, mooie zinnen en nooit saai. Ik heb veel van hem geleerd, maar kon hem daar nooit in evenaren. John is de meester.

Zijn schrijftalent daalt in vele geledingen van De Gelderlander neer. Op de stadsredactie in Arnhem als verslaggever onderwijs, op de nieuwsdienst in reportages en in bijvoorbeeld muziekrecensies, want John is tegelijkertijd een groot liefhebber van muziek (en sport!). Lees even mee met een typische Bruinsma:

‘Moby coverde zichzelf in nieuwe uitvoeringen van zijn songs en ook nog eens deze klassieker van David Bowie. Je denkt: artistieke armoe, daar ga je niet mee wegkomen. Fout. Dit is oprecht schoon. Zijn Heroes nagelde me vast in mijn stoel.’

Op 10 juli 2021 staat zijn naam voor het laatst in De Gelderlander. Vlak daarna wordt hij ziek en moet hij een van meet af aan ongelijke strijd leveren. Drie weken na zijn 60ste verjaardag overlijdt John in Rijnstate. De redactie van De Gelderlander aan het Willemsplein zal nooit meer dezelfde zijn.

John laat een vrouw, zoon, dochter, twee schoonzoons  en een kleinzoon achter.