Kees trouwt met de mooie Anna, bouwt rijtuigen, maar eindigt als zwerver

We hebben het over Cornelis (Kees) Bij ’t Vuur. Geboren in Oosthuizen raakt hij in 1890 in Arnhem verzeild, waar hij een smederij opent aan de Kalksteeg en reparaties verricht voor de bekende Arnhemse stalhouder Riemer aan het Willemsplein. Hij raakt verliefd op de mooie dochter Anna van die steenrijke familie en in 1891 trouwen zij. Bij ’t Vuur pakt het geld van Anna met beide handen aan en laat een fors bedrijfspand bouwen aan het Eusebiusplein, waar hij een rijtuigenfabriek begint.

Het verhaal gaat dat koningin Emma een rijtuig bij Bij ’t Vuur bestelt, maar daar prompt van af ziet na berichten over de soms wat vreemde levenswandel van de man in kwestie. Een van de aanleidingen zou zijn geweest dat Bij ’t Vuur zo af en toe zijn blote achterste door een gordijnspleet steekt om twee al te nieuwsgierige overburen, twee oude dametjes, af te schrikken.

In 1900 begint hij met de bouw van auto’s. Een groot succes wordt dat niet. Bij ’t Vuur heeft veel verstand van carrosseriebouw, maar van motortechniek heeft hij nauwelijks kaas gegeten. Toch worden enkele tientallen van zijn automodel verkocht.

In 1906 gaat het mis. Riemer geeft Bij ’t Vuur de opdracht drie autobussen te bouwen, waarmee Riemer wil concurreren met de paardentram. Deze order had Bij ’t Vuur beter niet kunnen aannemen. Het gaat zijn bouwcapaciteit en technische kennis ver te boven en hij gaat al failliet voordat de eerste bus is afgebouwd. De bouw wordt overgenomen door de familie Riemer, maar ook dat is geen succes. De techniek in de bussen is ronduit belabberd en al tijdens de eerste proefritten gaat het fout. De drie bussen komen nooit in dienst.

In 1909 overlijdt Anna Riemer. In 1911 hertrouwt Bij ’t Vuur met Wies Reumerman en in 1913 verhuizen ze naar Den Haag. Al in 1918 loopt dit huwelijk uit op een scheiding en vanaf dat moment gaat het bergafwaarts met de ooit zo goed florerende rijtuigbouwer. Hij leidt als clochard een zwervend bestaan, eerst in Parijs en later in Brussel. Daar staat hij bekend als ‘de stoepenman’ omdat hij dagelijks in vodden gekleed urenlang doelloos over de trottoirbanden dwaalt. In 1936 wordt hij dood gevonden in het kamertje van het armenpension waar hij verblijft. Hij wordt 70 jaar. De zo roemloos overleden oud-Arnhemmer Bij ’t Veer wordt op een armenkerkhof in Brussel begraven.

Ondanks het faillissement in 1906 blijft de auto- en rijtuigenfabriek actief. De jongste broer van Kees Bij ’t Vuur, Bram (Abraham), neemt de zaak over en weet er door een veel zakelijker aanpak in een pand aan de Sonsbeeksingel een vermogen mee te verdienen.