Trekpaard Marco sleept gerooide bomen uit Park Klarenbeek in Arnhem

Beelen wordt overal in het land door bos- en natuurbeheerders ingeschakeld om met zijn paard gekapte bomen weg te slepen uit gebieden waar de ondergrond te veel zou beschadigen als dat met machines gebeurt. Het geldt als duurzaam bosbeheer.  ,,We hebben net werk afgerond in Soest. Na Arnhem komen Nunspeet en Venray aan de beurt.” Al zeven jaar lang doet Beelen dit werk met zijn paard.

Op een steenworp afstand van restaurant De Steenen Tafel op de Weg achter het Bos weerklinkt de zaag van Wim Gerritsen, collega van Beelen. Beide mannen hebben hun helm met gehoorbescherming op. Gerritsen neemt in alle rust de beuken onder handen. Beelen komt met zijn paard langszij, maakt de stam vast in een soort tuig. Daarna leidt de voerman het paard door het dichte bos heen naar de rand van de klinkerweg. Af en toe trekt Beelen de teugels aan, ‘hoho’ roepend bij elk obstakel.

Het dunnen moet hier andere bomen meer licht geven zodat ze beter kunnen uitgroeien. Elders in het park gaan wat grotere vlakken tegen de grond voor aanplant van soorten die beter bestand zijn tegen droogte als gevolg van klimaatverandering.

De gemeenteraad heeft onlangs groen licht gegeven voor de kap van 800 bomen in het park. Daar ging pittige discussie in het stadhuis onder politici vooraf. Aanleiding daarvoor waren de felle protesten van de Stichting Behoud Bos Arnhem en de Arnhemse Bomenbond. De tegenstanders menen dat kappen in deze tijd van klimaatverandering en droogte juist slecht is voor het bos. Ze broeden thans op een kort geding om de kap alsnog te stoppen. Hun advocaat noemt die kap rechtmatig, maar ziet nog een kans als de actievoerders bij de rechter een gedegen ecologisch rapport kunnen presenteren waarmee ze hun kritiek onderbouwen.

Beelen en Gerritsen houden zich welbewust afzijdig bij de discussie. Ze reageren ook niet als een jogger stil blijft staan en een paar keer ‘Schande’ roept en over gezonde bomen rept. ,,Het is de eerste keer dat dit gebeurt”, vertelt Gerritsen later.

Andere voorbijgangers bewonderen het Belgisch trekpaard. Een Arnhemmer vraagt belangstellend: ,,Is het een meisje?” Nee dus. Marco was eerst een wilde hengst, die in het bos helemaal los wilde gaan. Sinds zijn castratie is hij beste maatjes geworden met de voerman.