Van de 7 gezinnen die alarm sloegen over het Spijkerkwartier, zijn er al 6 verhuisd

Herrie uit een openstaand raam. Gedumpt huisvuil en matrassen op het pad. Jongeren die een biertje drinken in de tuin. Een Ikea-kastje in de fik voor een vuurtje. Gezellig?

Niet voor Martijn Aarts. 25 jaar woont hij met zijn partner in de Driekoningenstraat in het Spijkerkwartier. Hun twee kinderen zijn hier geboren en groeiden hier op.

Overlast is, zegt hij, een ingewikkeld ding. ,,Gezellig een biertje drinken met het raam open ’s avonds laat. Maar wij liggen om half elf in bed, wij moeten de andere dag weer vroeg op. We hebben periodes gehad dat het de spuigaten uitliep. Hebben we met zeven gezinnen de gemeente om hulp gevraagd. Inmiddels zijn zes van hen verhuisd, die waren de overlast zat.” 

Het zijn monumentale 19de-eeuwse panden met mooie gevels: het Spijkerkwartier aan de rand van het Arnhemse centrum is van oudsher een chique wijk. De wijk die grenst aan de Steenstraat - bekend van het Monopolyspel - verwierf later naam en faam als de rosse buurt van Arnhem. Na bewonersprotesten doofden twintig jaar geleden de rode lichten.

Van hoerenbuurt naar hippe wijk: het Spijkerkwartier is een van de meest gewilde wijken van de Gelderse hoofdstad. De statige herenhuizen, soms vijflaags, zijn heel aantrekkelijk voor beleggers, zeker met de huidige krapte op de woningmarkt. Van de 3517 huizen zijn er 828 in handen van investeerders, ruim 23 procent, blijkt uit cijfers van het Kadaster.