Deze ‘wereldauto’ moet Honda terug aan de top brengen

De Honda Civic was ooit een hardloper in Nederland, maar om prijstechnische redenen heeft het merk het in Europa - en zeker in Nederland - behoorlijk laten liggen. Dat Nederland niet echt een belangrijke markt is voor Honda blijkt uit het feit dat het Japanse merk de op twee na grootste autofabrikant ter wereld is. En dat dus ondanks het feit dat er bij ons - afgezien van grasmaaiers - bijna geen Honda wordt verkocht. 

Toch wil het Japanse merk graag groeien en dus besloot het van de nieuwe Civic een zogeheten ‘world car’ te maken. Er komt dus maar één model met - in ieder geval voorlopig - één motorvariant, en die is volgens Honda gestoeld op de West-Europese smaak. Honda beschouwt de Europese markt namelijk als de meest veeleisende en diverse en denkt dus dat een ‘Europese’ auto meer dan goed genoeg is voor de rest van de wereld.

Het grote nadeel van een auto die bij iedereen in de smaak moet vallen, is dat het design daar vaak onder lijdt. Omdat de buitenzijde niemand tegen het hoofd mag stoten, verrast het ook nergens. En dus zien we een voorzijde die prima oogt, maar niet echt karakteristiek Honda is. Ook de zijkant is wat veilig en doorsnee. De achterkant ziet er leuk uit met zijn diffuser-achtige onderkant en in elkaar overlopende remlichten, maar het is desondanks geen blikvanger. Ook staat de auto een beetje ‘hoog op zijn poten’. De Civic heeft zelfs met 18 inch wielen veel ruimte tussen band en wielkast en dat oogt niet echt sportief.

De Civic, die al niet klein was, is met nog eens 3 centimeter gegroeid tot 4,56 meter. Een record in het C-segment, waar ook auto's als de Volkswagen Golf, Opel Astra, Ford Focus en Peugeot 308 opereren. Bovendien nam de wielbasis met 3,5 centimeter toe, terwijl de hoogte met 2,5 cm omlaag werd gebracht. Desondanks is er meer glasoppervlak, waardoor het interieur lichter en ruimtelijker overkomt. De afwerking is van hoge kwaliteit en de gebruikte materialen zijn prima. Leuk detail vormen de ventilatieroosters, die doorlopen over het hele dashboard en zijn gemaakt van kunststof in honingraatmotief. 

Wanneer je de deur achter je dichtslaat, hoor je een solide dreun en ook de draai- en drukknoppen voelen aan alsof ze een eeuwigheid meegaan. De bediening is simpel en hoewel het instrumentarium wat druk aandoet, vind je snel je weg achter het stuur. In het midden van het dashboard bevindt zich een ietwat bescheiden display voor de navigatie en het multimediasysteem en daaronder bevindt zich een vak waar je zelfs de grootste telefoons kunt opladen. 

Achter het stuur zit je lekker laag en je kunt het rechtopstaande stuur goed ver naar je toe trekken. De stoelen bieden aardig wat zijdelingse steun en ook achterin is er genoeg beenruimte voor een auto van dit kaliber. Personen boven de 1,80 meter schuren hier echter met hun hoofd tegen het dak. De kofferruimte meet 410 liter. Dat is best veel, zeker voor een hybride, en dat komt doordat Honda de accu van het hybride systeem onder de achterbank heeft geplaatst, naast de brandstoftank. 

De echte kwaliteiten van de Honda komen echter pas naar boven wanneer we gaan rijden. Honda noemt de nieuwe Civic een ‘driver's hybrid’ en dat is niet eens ver bezijden de waarheid. Want wanneer het gaspedaal wordt ingetrapt schiet de auto er vandoor. De Civic heeft geen stekker en dus wordt er uitsluitend gebruik gemaakt van regeneratie van remenergie. De elektrische actieradius bedraagt maximaal 3 kilometer, maar de elektromotor biedt enorm veel trekkracht. En wanneer de eerste bocht opduikt, blijkt dat de auto mooi vlak blijft liggen en ontzettend vertrouwenwekkend aanvoelt. 

Het allermooiste is dat de auto niet is voorzien van een cvt-transmissie die erop los loeit wanneer het gaspedaal wordt ingetrapt. Bij de Civic is namelijk gekozen voor één vaste versnelling, maar Honda heeft heel slim het motortoerental opgedeeld in overgangen die klinken alsof er een DSG-automaat is ingebouwd. Je krijgt bijna het gevoel dat je in een Honda V-TEC met close ratio-versnellingsbak rondrijdt. Het is nep, maar toch verslavend. Zeker in de sportstand, waarbij het motorgeluid wordt versterkt. Met de flippers achter het stuur kun je helaas niet handmatig schakelen. Hiermee kun je alleen de mate van regeneratie in vier standen regelen. 

Het is heel knap hoe Honda de Civic sportief kan laten aanvoelen zonder in te boeten aan comfort. Ook fijn: de motor houdt aandrijving in de bochten, waardoor je meer grip hebt en nog sneller kunt uit-accelereren. Hooguit de besturing had nog wat directer gekund. Door de enorme trekkracht van de elektromotoren lijk je heel hard te gaan en dat is ook zo, maar toch klinkt de sprinttijd van 0 tot 100 kilometer per uur in 7,8 seconden dan weer niet echt spectaculair. Hoe dan ook, de auto voelt nooit traag aan en zijn topsnelheid van 180 kilometer per uur is meer dan voldoende voor nagenoeg alle Europese landen.

Honda is trots op de nieuwe Civic en dat is niet voor niets, want de 184 pk sterke Atkinson-motor is sneller dan de uitgaande 1.5 turbo en met een verbruik van 4,7 liter per 100 kilometer zuiniger dan de huidige 1.0. Ook heeft deze nieuwe Civic meer trekkracht dan de huidige 2.0-diesel. De nieuwe generatie wordt in Europa uitsluitend geleverd als hatchback en staat vanaf oktober bij de Nederlandse dealers. De prijslijst begint bij 35.680 euro.