Het is niet voor niets dat Ford de Explorer tot voor kort niet leverde in Nederland: met z’n enorme gewicht, grote benzinemotoren en hoge verbruik werd de flinke Sports Utility Vehicle (SUV) hier onbetaalbaar. Deze nieuwe versie van de auto, de Plug-In Hybrid, brengt daar vanaf deze maand verandering in: nog altijd ligt er een grote, 3,0-liter V6-benzinemotor in de hoekige neus, maar in dit geval doet er ook een flinke elektromotor mee en dat zorgt voor aantrekkelijke voordelen.

Wie het accupakket (13,6 kilowattuur) van de Explorer Plug-In Hybrid helemaal oplaadt, moet bijvoorbeeld zo’n veertig kilometer helemaal elektrisch kunnen rijden. Wanneer je zoveel mogelijk ‘stekkert’, kan je deze gigantische familie-auto dus rijden zonder noemenswaardige hoeveelheden brandstof te verstoken. Op papier is deze Explorer dan ook veel zuiniger dan versies zónder stekker en zijn lage CO2-uitstoot zorgt er voor dat Ford hem veel goedkoper op de markt kan brengen. Normaal gesproken zit er zóveel CO2-boete op zo’n grote auto, dat hij makkelijk meer dan 100.000 euro zou kosten. Naar verhouding is de Plug-In Hybrid dus spotgoedkoop, al kost hij als ST-Line (in Nederland de enige leverbare versie) alsnog minimaal 77.910 euro.

Voor die flinke som geld krijg je wel de grootste en meest luxueuze Ford die je kunt kopen. Met zijn 5.06 meter lengte is hij langer dan een Range Rover. Binnenin de auto profiteer je daardoor van veel ruimte voor zeven inzittenden of een kolossale hoeveelheid bagage. Het interieur doet qua design en materiaalgebruik wat simpel aan, maar aan luxe geen gebrek: de ST-Line heeft standaard lederen bekleding, een B&O-audiosysteem met 14 speakers, elektrisch verstelbare en omklapbare achterste zitrijen, stoelverwarming en -koeling, een extra groot aanraakscherm op het dashboard en een automaat met maar liefst tien versnellingen.

Ook standaard is een zeer geavanceerd systeem waarmee de Explorer kan terreinrijden en dat is de reden dat we de nieuwe Ford uitproberen op de geheime testbaan van het merk. Normaal gesproken is het terrein van de Ford Proving Ground, verscholen in de bossen bij het Belgische plaatsje Lommel, afgesloten voor het publiek en voor nieuwsgierige journalisten. Maar vandaag gaat de poort speciaal voor ons open zodat de Explorer zijn kunsten kan vertonen.

Met een ronde schakelaar tussen de voorstoelen kun je de stoere Ford in maar liefst zeven diverse ‘Drive Modes’ zetten: enkele daarvan zijn speciaal bedoeld voor uitdagende ondergronden. In ‘Trail’ zet de Explorer bijvoorbeeld zijn vierwielaandrijving aan en verdeelt hij de aandrijfkrachten optimaal om maximale grip te garanderen. De techniek zit er niet voor niets: zet hem in de juiste stand en je zoeft met speels gemak door ruig terrein. Een hellingshoek van 35 graden? Geen enkel probleem.

Een diepe bak vol mul zand? Geen issue: selecteer ‘Deep Snow / Sand’ en de Explorer berekent zelf hoe hij erdoorheen moet ploegen. Zelfs als je met opzet hard remt en een kuil veroorzaakt in het zand (normaal gesproken een lastige uitdaging voor simpele 4x4-systemen) geeft de 2.466 kilo zware kolos geen krimp. De computers in de auto denken even na en voor je het weet trekt de Explorer zichzelf weer los. Op dit punt profiteert hij trouwens ook van z’n indrukwekkende kracht: de benzine- en elektromotor zijn samen goed voor een systeemvermogen van maar liefst 457 pk (336 kW) en een imposante maximale trekkracht van 825 Newtonmeter.

Van dat laatste merk je de voordelen zodra je een aanhanger aan de Explorer hangt. Ondanks de hybride componenten mag hij een geremde trailer van 2.500 kilo trekken en dat doet hij dan ook zonder enige moeite. Voor het testwerk op de Belgische Proving Ground gebruikt Ford ijzersterke trailers die de technici zelf in elkaar lassen (standaard aanhangers overleven het grondige testwerk – zeg maar gerust, de mishandeling – op het offroadterrein namelijk niet). Zo’n aanhanger is loodzwaar, ze wegen voor de gelegenheid precies 2.500 kilo, maar je merkt vrijwel niet dat hij achter de Explorer hangt. De hybride SUV zoeft het parcours over en mocht het toch lastig worden, dan bereik je vaak eerder de limiet van de banden dan van de auto.

Voor het betere trekwerk biedt de Explorer ook nog een speciale stand, genaamd ‘Tow/Haul’. Draai de knop naar deze positie en de Ford compenseert indien nodig slingerende bewegingen van de aanhanger, schakelt minder snel naar een hoge versnelling en past het motorkarakter aan op de omstandigheden. Daarvoor past Ford zelflerende algoritmes toe: zodra de auto bijvoorbeeld merkt dat je een berg af rijdt, zal de techniek automatisch sterker op de motor gaan afremmen om de schijfremmen te ontzien. Terwijl je naar beneden rolt, slaat de Explorer bovendien vrijkomende remenergie op in z’n accupakket.

Achter het stuur van deze Ford krijg je als vanzelf zin om het avontuur op te zoeken. Op die plek snap je ook meteen waarom dit soort auto’s nog zo mateloos populair is in de Verenigde Staten: de hoge zit met uitzicht op de vierkante neus, het gemak waarmee de Explorer presteert en alle luxe die je om je heen hebt geven je al snel het gevoel dat je de hele wereld aan kunt. Waar stond m’n speedboot ook alweer?

Dan rest de vraag: hoe zinnig is deze Explorer voor ons Nederlanders? Er zit om te beginnen een groot pluspunt aan de hybridetechniek van deze auto. Stel: je hebt een laadpaal aan je huis en op je werk. Dan kunnen de meeste mensen alle dagelijkse kilometers rijden op stroom. Dat is pure winst voor de wereld om ons heen. Als Plug-In Hybrid is dit ineens geen brandstof slurpende dinosaurus meer. Mits je trouw plugt!

Aan de andere kant heb je die voordelen bij de kleinere Kuga plug-in hybride ook, en die past toch wat beter in een Hollands parkeervak. Bovendien is die Ford ongeveer de helft goedkoper dan zijn grote broer. De Explorer geeft je weliswaar een grotere glimlach dankzij z’n charmante Amerikaanse lompheid, maar onder de streep blijft dit voor veel mensen nog altijd te veel van het goede. Ondanks z’n hoge aanschafprijs biedt hij veel waar voor z’n geld maar ook wanneer je doorspaart blijft dit een erg prijzige auto die voor ons land niet zoveel meerwaarde heeft. Behalve voor mensen die vaak met z’n zevenen op pad gaan, uit de kluiten gewassen caravans of boottrailers verslepen óf met enige regelmaat de Belgische bossen induiken, natuurlijk...