De Porsche Taycan is er nu ook met alleen achterwielaandrijving. Deze basisuitvoering heet gewoon Porsche Taycan, zonder toevoegingen dus. De EV moet het doen met één elektromotor, dezelfde die ook achterin de Taycan 4S zit, maar zonder de voorste motor. Dat scheelt uiteraard in prestaties, maar ook in gewicht en vooral in prijs. 

De stappen tussen het topmodel en de basisvariant zijn relatief groot. Het topmodel doet het met vermogens tussen de 680 pk (500 kW) en 761 pk (560 kW), de daaronder geschakeerde 4S is 530 pk (390 kW) sterk en nu is daar dus de 408 pk (300 kW) sterke Taycan aan toegevoegd. Standaard heeft deze instap-Taycan een 79,2 kWh accupakket, goed voor een bereik van maximaal 431 km. Kopers kunnen kiezen voor de Performance Battery Plus versie met een 93,4 kWh accupakket. Dan stijgt het bereik naar 484 km.

Met een prijslijst die begint bij 87.200 euro kost de nieuwste variant ruwweg de helft minder dan de Taycan Turbo S en komt daarmee binnen bereik van een grotere groep kopers die anders zouden gaan voor een dikke premium sedan of SUV – al dan niet elektrisch. Compromissen zijn er wel ten opzichte van de sterkere Taycan-uitvoeringen, maar het is onmogelijk om met droge ogen te beweren dat een sprint van 0-100 km/h in 5,4 seconden niet snel genoeg is. Binnen 11,5 seconden tikt deze Tacyan al de 160 km/h aan. Pas bij 230 km/u grijpt de snelheidsbegrenzer in. De snelheidsmeter geeft dan 236 km/h aan – hebben we gehoord.

Indrukwekkender dan de pure numerieke waarden is iets wat de Belgen zo mooi ‘herneming’ noemen. Het koppel kan zonder vertraging worden opgevraagd en inhaalmanoeuvres op 80 kilometer-wegen kunnen veilig en in de kortst mogelijke tijd worden uitgevoerd. Trap het gaspedaal in en de auto is weg, zonder dat daarvoor eerste turbo’s op stoom hoeven te komen, of versnellingsbakken hoeven terug te schakelen. Desondanks is het verschil met de nekkenbreker Turbo S groot. De basis-Taycan is snel, maar niet belachelijk snel.

Hoewel deze achterwielaangedreven versie 150 kilogram lichter is, weegt de basis-Taycan toch nog altijd 2.130 kilogram. In de bochten merk je hier echter relatief weinig van, vooral door het lage zwaartepunt. Ook de besturing, de remmen en de wegligging geven je absoluut het gevoel in een bijzondere auto onderweg te zijn. Omdat je weet dat Porsche er alles aan heeft gedaan om de auto goed te laten presteren onder extreme omstandigheden, ben je ook eerder dan in een Tesla geneigd om er eens goed voor te gaan zitten. Wanneer je de auto in de sportstand zet, is plotseling een ‘motorgeluid’ hoorbaar dat het midden houdt tussen dat van een accelererende metro en een op warp-speed vertrekkende Star Trek Voyager.

Helaas word je onmiddellijk afgestraft voor dit soort sportieve strapatsen, omdat je je actieradius sneller ziet teruglopen dan je lief is. Geschikte snelladers met een laadcapaciteit van 270 kW kunnen dat probleem oplossen, maar helaas zijn die nog uiterst schaars. Heb je er een gevonden, dan kun je binnen 22 minuten weer van vijf tot 80 procent volladen. Ondanks dat je via een knop op het stuur rem-energie kunt laten omzetten in stroom, voelt het niet alsof er veel wordt geregenereerd. Het zou leuk zijn als Porsche – in navolging van veel concurrenten - One pedal driving zou implementeren op de Taycan. Dat zou de actieradius nog verder kunnen vergroten wanneer je in een zuinige bui bent.

De lage zitpositie doet denken aan die van een sportwagen, en dat gevoel overheerst ook voor de binnenruimte. Terwijl de Panamera over nauwelijks grotere buitenmaten beschikt, is het ruimteaanbod hier veel beter. Voorin de Taycan zit je bijna net zo krap als in een 911. Ook achterin is weinig beenruimte en het kofferbakvolume is ook matig. De grootste ergernis betreft het uitstappen. Iets langer dan gemiddelde automobilisten moeten zich echt om de deurstijl heen vouwen. De opening van het voorportier is gewoon te klein om op comfortabele wijze uit de auto te komen. De auto beschikt wel over vier deuren, waarmee de Taycan ook als gezinsauto kan dienen.

Toch is de standaard Taycan een prima keus als je kunt leven met deze compromissen. Want met de standaardaccu is de auto bijna goedkoop te noemen. Toch zeker voor een Porsche, want alleen de goedkoopste 718 Cayman staat voor minder in de prijslijsten. De voordeligste Porsche 911 is daarentegen zo’n 60.000 euro duurder. Het grappige is bovendien, dat aan de buitenzijde niet te zien is of je in de duurste of goedkoopste Taycan rijdt. Ook in het interieur doe je geen concessies. Tel je dat op bij zijn speelse wegligging en mindere gewicht, dan kun je alleen maar constateren dat de Taycan-lijn dankzij dit model een stuk relevanter is geworden.

De prijslijst van de nieuwe Taycan begint bij 87.200 euro. Daarvoor krijg je de 408 pk sterke basisversie met met een WLTP-actieradius van 407 kilometer. De versie met de Performance Battery kost 6044 euro extra. Dan krijg je niet alleen 68 pk extra, maar ook 81 kilometer meer actieradius. De achterwielaangedreven Porsche Taycan is per direct te bestellen. Wanneer je iets meer hoofd- en beenruimte zou willen en een flexibeler bagageruimte, dan kun je binnenkort ook kiezen voor de Taycan Cross Turismo. Helaas moet je dan wel dieper in de buidel tasten, want dit model is niet leverbaar met uitsluitend achterwielaandrijving.