Test Mazda 3: bijzondere motor komt niet goed genoeg uit de verf

Mazda 3 Skyactiv-X 2.0 180 (180 pk/132 kW) automaat, vanaf € 33.340 

Mazda doet alles liefst op z’n eigen manier en dat levert doorgaans uitstekende auto’s op. Ze zijn betrouwbaar, rijden prettig en komen erg goed mee met hun concurrenten. Dat geldt ook voor de nieuwste generatie van de Mazda 3, die als strak gelijnde vierdeurs sedan en als opvallend gestileerde vijfdeurs hatchback leverbaar is.

Dat Mazda het graag anders doet, blijkt ook uit de Skyactiv-X motor. De Japanners hebben een benzinemotor ontwikkeld die ongeveer werkt als een dieselmotor, maar dan zonder de nadelen van een diesel (zoals de hoge uitstoot van roetdeeltjes). In vergelijking met ‘normale’ motoren wordt de benzine onder veel hogere druk in de cilinders gespoten, terwijl het mengsel van lucht en benzine harder wordt samengeperst dan normaal. Daardoor zou de Skyactiv-X efficiënter en zuiniger moeten zijn, waardoor dure hybridetechniek, storingsgevoelige turbo’s of zware elektrische aandrijflijnen voorlopig niet nodig zijn.

Volgens de officiële verbruiksmeting moet deze Mazda 3 Skyactiv-X met automaat een gemiddeld brandstofverbruik halen van 1 op 16,1 (ofwel 6,2 liter per 100 kilometer). In de praktijk haal je dat alleen als je héél rustig aan doet. Het testverbruik bedraagt een gemiddelde van 1 op 14,2 (7,0 l/100 km) en dat is prima, maar niet zo revolutionair als gehoopt.

Tel daarbij op dat de Skyactiv-X ondanks z’n 180 pk niet opvallend anders (lees: soepeler, stiller of feller) rijdt dan de motoren die we al kennen van het merk, en het is lastig om heel enthousiast te worden voor Mazda’s aanpak. Jammer, want verder verdient deze 3 een dikke pluim: hij rijdt fantastisch, heeft een doordacht en mooi gebouwd interieur en een fraai voorkomen. Alleen met het zicht rondom en de zitruimte achterin is het een beetje behelpen. 

Plus
+ Uitstekend weggedrag.
+ Bewezen betrouwbaarheid en restwaarde.
+ Fijn, doordacht interieur.

Min
- Niet zuiniger dan de concurrentie.
- Matig zicht rondom.
- Beperkte (hoofd-) ruimte achterin.

Eindcijfer
7,3

Conclusie
Mazda heeft van de nieuwe 3 een heel fijne auto gemaakt, maar de geclaimde meerwaarde van de Skyactiv-X motor komt niet goed genoeg uit de verf. Hij overtuigt onvoldoende in souplesse én zuinigheid.

Ondanks de indrukwekkende en gecompliceerde techniek die Mazda heeft ontwikkeld, lukt het de Skyactiv-X motor niet om te imponeren. Daarvoor is zijn wat afwachtende karakter niet overtuigend genoeg, mist de viercilinder wat souplesse (tenzij je flink toeren maakt) en komt het flinke vermogen van 180 pk er gevoelsmatig niet uit. Het brandstofverbruik blijkt in de praktijk ook niet lager dan bij diverse moderne concurrenten. Jammer genoeg is deze motor dus niet revolutionair genoeg om de concurrentie meteen mijlenver voor te blijven. De Toyota Corolla (met z’n volwaardige hybridetechniek) en de Volkswagen Golf e-TSI (mild hybride met een turbo) scoren betere praktijkcijfers.

In de testauto werkt de viercilinder Skyactiv-X motor samen met een automatische versnellingsbak, die Mazda monteert tegen een meerprijs van €2500. Die zelf schakelende zesbak is geen aanrader: hij reageert trager dan veel andere moderne automaten en legt de aandrijflijn daardoor een beetje lam, terwijl de motor juist toeren moet maken om zijn maximale kracht te kunnen benutten. Hoewel steeds minder automobilisten tegenwoordig zelf willen schakelen, is de prachtig strakke, handgeschakelde zesversnellingsbak de beste keuze bij deze Mazda.

De andere benzinemotor die Mazda levert in de 3 heeft eveneens een cilinderinhoud van 2,0 liter, maar dan zonder de toevoeging X. Deze Skyactiv-G (van gasoline) maakt gebruik van conventionele bougie-ontsteking (onder minder hoge druk, ofwel compressie, dan in een Skyactiv-X) en levert 122 pk (90 kW). De prestaties zijn dan ook wat minder: hij sprint van 0 naar 100 kilometer per uur in 10,4 seconden, terwijl de Skyactiv-X dat in 8,2 seconden doet. De X is, op papier, ook iets zuiniger.

Verder is er nog een diesel, de 1,8 liter grote Skyactiv-D met 116 pk (85 kW). Opvallend genoeg is het trekgewicht van deze versie niet hoger dan bij de benzinemodellen: ze mogen allemaal een geremde aanhanger van maximaal 1300 kilo trekken. Andere aandrijfvormen zijn niet leverbaar op deze Mazda: er zijn geen (deels) elektrische versies, geen modellen op (aard-)gas en geen hybridevarianten. Een stationwagon heeft Mazda evenmin ontwikkeld: wie meer ruimte wil, zal moeten overstappen naar de hogere CX-30 of CX-5.

De interieurruimte is een zwak punt van de 3. De achterbak is weliswaar goed van vorm en redelijk toegankelijk, maar de sterk aflopende daklijn maakt het lastig om hogere voorwerpen mee te nemen in de bagageruimte. De diepte van de bak valt bovendien tegen in vergelijking met de voornaamste concurrenten. Modellen zoals de Toyota Corolla, Ford Focus of Volkswagen Golf scoren bovendien beter wat betreft de hoofd- en beenruimte op de achterbank. De Mazda ziet er wellicht een stuk gelikter uit, maar dit mooi zijn heeft z’n keerzijde. 

Het dashboard van de Mazda 3 is fraaier dan gemiddeld in dit segment: de materialen overtuigen en geven een luxe gevoel, net als de rustige en overzichtelijke vormgeving. Op dit vlak verrast Mazda opnieuw. Ook de bediening is doordachter dan in bijvoorbeeld een VW Golf: handige toetsen en een aanraakscherm zorgen ervoor dat je snel je weg vindt, terwijl de ronde draaiknop tussen de stoelen eveneens helpt om functies vlot te bedienen. 

Rijden: daar is de Mazda 3 goed in. Het onderstel blinkt uit door een prettige balans tussen sportiviteit en comfort. De nieuwste 3 is wellicht een tikkeltje minder sportief en ondeugend om te rijden dan zijn voorganger, maar hij is wel volwassener, stiller en comfortabeler geworden. Ga je de grenzen van het onderstel opzoeken, dan onthult deze Mazda nog altijd een leuk, speels randje: hij verandert vlot van richting, ligt uitstekend in bochten en biedt zodoende nog altijd bovengemiddeld veel rijplezier.

In vergelijking met sommige concurrenten begint de vanafprijs van de Mazda 3 wat hoger, namelijk bij €27.990. Een auto als de Kia Ceed is vanaf zo’n 23.295 euro verkrijgbaar, maar de Mazda zet daar wel een keurige standaarduitrusting tegenover. Op veiligheidsgebied zijn een noodrem-assistent, dodehoekdetectie, een radargestuurde cruisecontrol, een rijstrookassistent en automatisch inschakelend grootlicht standaard. Dat is netjes.

Jammer genoeg is het ‘I-Activesense’-pakket met nog meer veiligheidssystemen alleen mogelijk op de duurdere Luxury. Voor 1000 euro extra krijg je dan onder meer een systeem dat waarschuwt voor kruisend verkeer vóór en achter de auto, een 360-graden-camera en een systeem dat helpt bij filerijden. Het zou vriendelijk zijn als Mazda dit pakket voor alle versies leverbaar maakt.

Voor meer comfortvoorzieningen zoals stuur- en stoelverwarming (in drie standen), parkeersensoren en ‘keyless entry’ kun je de Comfort kiezen, vanaf €29.740. Verder zijn allerlei opties mogelijk, waarbij Mazda niet onderdoet voor Europese of andere Aziatische auto’s in dit segment. Opvallend is wel dat de Luxury-uitvoering te verkrijgen is met lederen bekleding in een afwijkende kleur: voor slechts 200 euro extra krijg je in de hatchback ‘dieprood’ leer, terwijl de 3 sedan een wit interieur krijgt. Smaakvol! 

In ons uitgebreide dossier Autotest vind je alle eerder verschenen tests.