Hoe Jan en Thalia het Bergse Ideal Equestrian de sporen geven

Ze hebben zwarte sneeuw gezien. Na hun eerste beurs al, in Birmingham. Studentjes waren ze nog. Een vakopleiding in Engeland waar ze de fijne kneepjes leerden van het maken en bewerken van zadels, leer en tuig. Jan Hopmans leerde er ook Thalia kennen.

Met een portefeuille vol opdrachten keerden ze terug. En toen brak ineens de gekkekoeienziekte uit. Leer werd schaars en meteen onbetaalbaar. Die pas verworven klanten wilden ze zeker niet kwijt. De bestellingen moesten worden geleverd, linksom of rechtsom. ,,Maar er moest geld bij.”

In die pioniersjaren van Ideal Equestrian was het soms afzien. Zakenreizen naar landen als China en India, op zoek naar de geschikte productiefaciliteiten. Mensen leren kennen, vertrouwen opbouwen en onderweg bijna als vanzelfsprekend ziek worden, door het gebrek aan hygiëne. Thalia weet het nog goed, hoe Jan thuiskwam na het zoveelste reisje India. ,,Hij zag er uit als een levend skelet.''