C. is eerder veroordeeld tot een celstraf van achttien maanden, waarvan acht maanden voorwaardelijk, en een proeftijd van vijf jaar, maar het OM vond die straf te laag. Hoewel het hof de kleedkamerfilms, anders dan de rechtbank in Alkmaar, wel beschouwt als kinderporno, is de effectieve celstraf voor C. dezelfde als die van de rechtbank. Volgens het hof wijken de films te veel af van 'regulier' kinderpornografisch materiaal om daarvoor een hogere straf op te leggen.

Aan de straf voor C., die niet meer terug hoeft in de cel, is een proeftijd van drie jaar gekoppeld. In die periode mag hij niet met minderjarigen werken en zich niet op of in de buurt van hockeyvelden vertonen. Ook moet hij zich laten behandelen voor zijn voyeurisme en zijn seksuele belangstelling voor jonge meisjes.

Verborgen camera
De gluurder, die jarenlang meisjes trainde van zo'n 13 jaar oud binnen de C-klasse, maakte de beelden met een verborgen camera, telkens vanuit een andere locker. Na elke opname haalde hij het apparaatje weg. Uiteindelijk belandde de man zelf ook op de beelden. Hij bleek ook zijn buurmeisjes te hebben gefilmd. Op het moment dat hij betrapt werd was hij al niet meer actief als trainer van de meisjes. 

Op honderd dvd's met ieder minimaal een uur aan beeld die bij C. werden gevonden, staan niet alleen hockeysters van HGC, maar ook van 34 bezoekende clubs. Op de video's zijn vooral meisjes van 16 jaar en ouder te zien, maar ook meisjes van 12 tot 14 jaar. Sommigen van hen zijn ontkleed in beeld. Prinsesjes Alexia en Amalia hockeyden ook bij de club, maar zijn niet gefilmd. 

C. kwam rond 2006 bij de club in Wassenaar. Volgens verenigingsmanager Rudolph van Dusseldorp heeft HGC hem toen niet gevraagd om een Verklaring Omtrent Gedrag (VOG). ,,Dat was in die tijd niet gebruikelijk'', zei hij. In 2008 klaagde een moeder over de trainer. Hij zocht via Hyves contact met haar dochter. Na een gesprek met het bestuur verwijderde C. zijn profiel van de website. Daarna kwamen er geen nieuwe signalen over hem. Toch besloot de club C. voortaan te verbieden nog meisjes te trainen.

Potloodventen
Achteraf gezien waren er wel aanwijzingen voor mogelijk probleemgedrag van C. Vorig jaar werd duidelijk dat hij ook opnames van meisjes zou hebben gemaakt op een andere hockeyclub, HDM in Den Haag. Daarmee zou hij in 1999 zijn begonnen.

Vlak nadat zijn filmpraktijken in Wassenaar aan het licht kwamen, werd ook duidelijk dat C. in 2008 was veroordeeld voor potloodventen. Hij kreeg destijds een voorwaardelijke celstraf van een week en een werkstraf van 50 uur voor twee gevallen in 2007 in Rijnsburg en Oegstgeest. Voor een derde geval werd hij vrijgesproken.

Nooit een vriendin
C. werd geboren in de buurt van de Italiaanse stad Napels en kwam als baby al naar Nederland. Altijd bleef hij bij zijn ouders wonen, die het niet breed hebben. Voordat ze naar Wassenaar verhuisden, woonden ze in het Haagse Laakkwartier. Volgens zijn ouders had C. nooit een vriendin. ,,Alleen ooit eentje in Italië, maar die liet hem zitten'', zei zijn moeder.

De gluurder had een doodgewone baan; hij was in dienst bij Servicepoint, dat personeel levert voor grote bedrijven, onder meer om post rond te brengen. C.'s salaris werd vorig jaar per direct stopgezet. Naast zijn baan werkte C. onder meer als verslaggever voor diverse regionale opdrachtgevers en als fotograaf. Hij deed fotoshoots met opvallend jonge meisjes, die te zien waren op zijn Instagram-account. De man volgde graag jonge modellen op internet en blogde over hen. De meisjes vertrouwden de man, gezien de gezellige chats bij sommige foto's.

Modellen
C. lijkt ook te hebben rondgegluurd in de modewereld; vorig jaar werd duidelijk dat hij dankzij een backstagepas van de Amsterdam Fashion Week jarenlang toegang had tot de plaatsen waar de modellen zich omkleden.

Zijn bemoeienis als fotograaf met de Fashion Week leidde eenmaal tot een incident toen hij samen met een andere fotograaf een van de meiden benaderde voor een fotoshoot op een hotelkamer. De vader van dat meisje waarschuwde destijds de politie, maar dat had tot nu toe geen gevolgen. 

Klassiek geval
C. stond bij de hockeyclub bekend als iemand die zelfs voor de rotste klusjes niet zijn neus ophaalde. Hoogleraar sport en recht Marjan Olfers (ex-lid van de auditcommissie seksuele intimidatie van NOC-NSF) zei vorig jaar dat de zaak-Luigi C. een klassiek geval is. ,,Het gaat altijd om aardige mensen die altijd klaarstaan voor de club.''

Om die reden bagatelliseren bestuursleden van een club bijna altijd het eerste signaal dat er iets mis kan zijn. ,,Een bestuur komt dan in een lastige positie: ze weten niet zeker of de aantijgingen waar zijn, ze vinden de persoon waar het om gaat zo aardig. En ze willen ook niet doorschieten door hem meteen van de club te gooien.''

Volgens Olfers kiest een bestuur er vaak voor dit soort gevallen onder de pet te houden. ,,Of ze denken: we regelen het even. Ze geven een waarschuwing, halen hem van een bepaald team af en denken dat het gevaar daarmee is afgewend. Dan komt er een nieuw bestuur en vergeet iedereen het en loopt zo'n man er nog jaren rond.''