Twee hartstilstanden in de buurt, beide zonder goede afloop. Het was voor bewoners van het Goudse Albrechtsveld een heel direct signaal om de handen ineen te slaan. Bewoonster Wanda Drost: ,,Een buurvrouw van me werkt in het ziekenhuis, die is gaan peilen wat de belangstelling is in de buurt voor de aanschaf van een AED. Eigenlijk heeft ze er nauwelijks voor moeten strijden: iedereen was wel overtuigd van de noodzaak.’’

Sinds een half jaar hangt hij dan ook: de Automatische Externe Defibrillator (AED). Goeddeels betaald vanuit de buurt zelf. Gebruikt is hij nog niet. ,,Al weleens meegenomen bij een onwelwording, maar toen bleek het uiteindelijk niet nodig.’’

Buurtbewoners die zelf het heft in handen nemen en een AED aanschaffen: het komt steeds vaker voor, constateert Anton Wolf, projectleider HartVeilig Wonen. Dat project is vorig jaar in het leven geroepen om zoveel mogelijk vrijwilligers te werven als burgerhulpverlener. Het doel voor heel Nederland: reanimatie bij een hartinfarct of -aanval moet binnen zes minuten zijn begonnen.

,,Er is flink geïnvesteerd in mediacampagnes over reanimatie, en je merkt dat het bij de mensen is blijven hangen: een AED redt levens. Die zouden wij óók in de wijk moeten hebben - dat gevoel leeft breed.’’

Want veel overheidsgebouwen, winkelcentra en stations beschikken wel over een AED, maar die zijn meestal na sluitingstijd niet te bereiken. ,,Vanuit Hartveilig Wonen stimuleren wij het zeker dat buurtbewoners crowdfundacties op poten zetten voor een AED in de wijk. Achter slot en grendel, dat wel. Zodat jongelui er niet zomaar toegang tot hebben wanneer ze in een baldadige bui langslopen.’’

Toch is het kastje in geval van nood te openen - ook wie niet over een code beschikt. ,,Dat vergt wat kracht, maar als de nood echt aan de man is valt het slot van de AED te forceren,’’ weet Wolf.

In de Waddinxveense wijk Groenswaard I –waar sinds deze week een AED hangt - is ervoor gekozen om tien vrijwilligers uit de wijk zelf op te leiden het apparaat te bedienen. Initiatiefnemer Henk Revoort: ,,Alleen zij hebben de code van het kastje.’’ Niet eens omdat de AED’s regelmatig doelwit zijn van dieven of vandalen. ,,Je moet weten hoe je het apparaat bedient, enige kennis van zaken hebben. De plakkers bijvoorbeeld, kosten per setje 60 euro. Als je geen idee wat je doet, is dat direct weggegooid geld.’’ Wie geen reanimatie-cursus heeft gevolgd (kosten: rond de 40 euro) kan van de AED wel gesproken uitleg krijgen over hoe hem te gebruiken. Daar is in Gouda voor gekozen, iedereen heeft toegang tot het apparaat.

De buurt moet grotendeels zelf de kosten voor het apparaat en het onderhoud ophoesten. ,,Het apparaat kost 3000 euro, en nog eens een paar honderd in jaarlijks onderhoud,’’ weet de Waddinxveense initiatiefnemer Revoort. ,,In ons geval deels betaald met een bijdrage vanuit het wijkplatform, indirect dus overheidsgeld. Maar een flink deel is opgehaald bij de buren. Ik heb gewoon 450 flyers gedrukt en in alle brievenbussen gegooid. Met daarop uitleg van de noodzaak van zo’n apparaat de buurt.’’

Zo’n vijftig buurtbewoners hebben een bijdrage geleverd aan de aankoop. ,,Heel eerlijk? Dat hadden wat mij betreft best wat meer mensen mogen zijn. Uiteindelijk komt het gewoon de veiligheid van de buurt ten goede, daar zal toch iedereen het belang van inzien. Maar goed: hij hangt er. Ik vind het echt een feestelijk moment.’’

Een directe aanleiding voor zijn actie heeft Revoort niet. ,,Ik dacht gewoon: je zal op een moment van paniek maar zonder zitten. Dat wil je toch koste wat kost voor zijn?’’