Opeens zitten we binnen, al bijna twee weken - of beter gezegd: pás twee weken. Het kan nog maanden duren voor we ons oude leven terughebben. En de gevolgen zijn in ieder gezin zichtbaar. Een rustige vader trapt opeens uit het niets woest een deur dicht; zo hard dat hij dagen mank loopt. En die welbespraakte moeder die zichzelf altijd zo jaloersmakend in de hand heeft, snauwt en snibt over de telefoon.

Wie niet oppast, verandert dezer dagen in een kruitvat. ,,Veel mensen hebben de situatie door corona en de frustratie hierover semi-geaccepteerd'', zegt psycholoog Steven Pont. Ze zeggen wel dat ze het beste ervan maken, maar ondertussen zijn ze in hun hoofd voortdurend de verliesrekening aan het opmaken. Lekker het terras op, barbecue met vrienden, sportschool, een dag werken zonder de kinderen, de vrijdagmiddagborrel: het kan niet meer. En je zit opeens iedere avond op de bank, alleen of met je man of vrouw zonder de passie van vroeger.