Een jaar na Bibian Mentels dood ontrafelt man Edwin haar geheim

Deze week staan ze op een gletsjer. Edwin Spee, de man van Bibian Mentel, en zoon Julian. Dan nemen ze voor een laatste keer afscheid van de sporter wier lichaam het dan wel opgaf door de kanker die in haar lijf woedde en steeds maar weer terugkwam, maar wier geest niet stuk was te krijgen. Vanaf de top van die hoge berg in het Oostenrijkse Hintertux, waar Bibian zoveel trainde, zullen ze haar as uitstrooien. 

Vandaag wordt ook een boek over Mentel gepresenteerd. Edwin maakte het samen met cabaretier Peter Heerschop, met wie hij dat ene geheim probeerde te ontrafelen: hoe bleef Mentel toch zo positief, terwijl het haar ook zo ontzettend tegenzat? 

In ‘amor fati', de leus van Bibian die Edwin na haar dood op zijn arm liet tatoeëren, ligt een deel van dat mysterie besloten. Liefde voor het noodlot, het onvermijdelijke. Die had Bibian. ,,Zij zag dat het leven nog steeds mooi was, ook toen haar been werd afgezet, ook toen ze in een rolstoel terechtkwam. Ze bleef maar genieten, tot het allerlaatste aan toe.” Bibians les dat op een nieuwe weg, zelfs als je die eigenlijk niet in wil slaan, nog zoveel moois kan wachten, is voor Edwin sinds de dood van zijn vrouw alleen maar belangrijker geworden. Hij denkt aan haar motto als het hem zelf tegenzit, als hij haar mist. 

En dan weet Edwin: het is waar wat Bibian zei. Ja, dat voelde hij zeker ook dat moeilijke afgelopen jaar, dat hij met gemengde gevoelens voorbij zag gaan. ,,Er waren nieuwe herinneringen en ervaringen, mooie, maar ook het gemis van Bibian. Nu haar sterfdag zo dichtbij is, komen er alleen maar meer gemengde gevoelens bij. Daarom heb ik besloten niet bij talkshows aan te schuiven om over het boek te praten maar Nederland uit te vluchten en samen met Julian haar as uit te strooien.” 

Op die berg, de plek waar ze in de zomer zo vaak waren om in de hoogte toch de sneeuw te vinden voor Bibians trainingen, weten ze dat haar erfenis veilig is. Binnenkort wordt de eerste Bibian Mentel Playground geopend, een speelplaats waar kinderen met én zonder een beperking samen terecht kunnen. Ze had het fantastisch gevonden. En haar levenslessen zijn op papier vastgelegd in 128 - Bibian Mentel, winnaar van zoveel meer dan goud alleen. Het cijfer verwijst naar het aantal medailles, de rest naar alles wat ze Nederland meegaf. 

Haar positiviteit, in het boek terug te vinden in interviews, quotes en brieven, werd een voorbeeld voor velen, maar zorgde vooral ook dat haar gezin de draad weer op kon pakken, toen Bibian er niet meer was. ,,Dat ze haar kracht heeft doorgegeven, maakte het afgelopen jaar gemakkelijker. Toen ik een vriendje van me sprak, die net als veel anderen ook vond dat ik eigenlijk te snel een nieuwe vriendin had gevonden, zei ik hem dat Bibian het juist te laat had gevonden. ‘Verzamel herinneringen, geen bezittingen', vind ik nog altijd een van haar mooiste uitspraken. Bibian wilde dat we verder zouden leven. Haar grootste plezier zou zijn dat de kinderen en ik weer genieten - het was haar grootste zorg of dat wel zou lukken. Juist omdat het leven maar zo kort is. Ook al zijn er natuurlijk ook momenten dat het verdriet je overvalt.”

Prompt gebeurt het. Als Edwin uitlegt hoe fijn het is om te merken dat er nu, na een jaar, steeds meer ruimte komt voor blije gevoelens, die horen bij de herinneringen aan Bibian die hem sinds haar dood ook verdrietig maken. Het lukt beter om het genieten van toen te voelen, dat achter het verdriet ligt verscholen, zegt Spee. Plots is het er: de brok in zijn keel, de snik in zijn stem. ,,Ineens krijg ik kippenvel. Want ik mis haar ook heel erg.” 

Bekijk onze nieuwsvideo’s in onderstaande playlist: