Een, twee seconden en ik kon zomaar die trap afdonderen

Nooit klagen, zei mijn moeder altijd. Ga ik ook niet doen. In de mijnen, dat is pas hard werken. Of in een ziekenhuis. Ja sorry, ik zit een beetje te ratelen. Dat is ook precies waarom ik dit stukje tik.

Het begon ’s ochtends toen ik mijn sokken aan moest trekken. Nee, het begon al toen ik om half zes wakker werd en wachtte tot de wekker van zeven uur afging. Daarna luisterde ik nog even naar een gesprekje van de radiomeneer met een psycholoog die waarschuwde dat heel Nederland aan zijn psychische grenzen zit. We worden moe, uitgeput, geïrriteerd. ‘De rek is eruit’, zei die psych.

’t Is wat, dacht ik, maakte ontbijt voor de kinderen, fietste ze naar school, nam snel een douche en onderweg naar de kledingkast een pauze om eerst mijn sokken aan te doen. Dat was op de gang al. Maar je kunt maar haast hebben. Nou moet ik vertellen dat ik net dit weekeinde de traphekjes had weggehaald. Wel een momentje in een leven met kleine kinderen, hoor. Dan zijn ze echt het kleuterstadium voorbij. We missen ze zelfs, de hekjes.

Maar enfin, ik stond daar op de gang m’n sokken aan te trekken, hangend tegen het trapleuninkje waar tot dit weekeinde het kleuterhekje aan vastgeschroefd zat. En ik weet niet hoe het bij u is, maar een sok aantrekken terwijl je op dat andere been balanceert; best een ding. Een aan, een te gaan; en ik trek die sok al half over mijn voet en ik begin te wankelen. Yep, ik wankel zoals dat gebeurt als je op een been staat en je twee handen bezig zijn om een sok over de andere voet te trekken.

Een, twee seconden en ik kon zomaar die trap afdonderen. Maar verdikke, ik zag er niet eens tegenop. Met een beetje klaboem naar beneden, een rolletje maken zoals je wel eens in de film ziet; en dan onderaan even blijven liggen, aan je hoofd voelen, dat er nog aan zit, maar dan aaah, je been of je heup. Het doet zo’n pijn dat je beseft dat het dokterswerk wordt, maar vooral, dat het ff serieus een stop betekent.

Ik wil niet doodvallen, hoor. Maar een paar weken op de bank? Ja. Maar ja, ik trok dat been bij en het kwam goed. Ik ben er nog. Aan het werk.

Reageren: frankpoorthuis@dpgmedia.nl

Bekijk hier onze video’s met tips voor als je thuiszit: