Elfstedenpoging Van der Weijden lijkt uit te draaien op glorietocht zonder weerga

Alsof Van der Weijden niet nog twintig ellenlange kilometers te zwemmen heeft, zo euforisch is de stemming langs de kant. De hoofdpersoon zelf geeft daar dan ook alle aanleiding toe: aan alles is te zien dat het beter gaat dan vorig jaar. Toen viel hij na 163 kilometer uit bij Burdaard, nu zwom hij daar vastberaden de zon tegemoet. Voor hij het dorp verliet gaf hij zijn kinderen nog een knuffel en zwaaide hij naar het publiek.

Dat was vanochtend om 7.00 uur, drie uur voor zijn glorieuze doorkomst in Dokkum. Het onthaal volgde op een pittige nacht, waarin hij iets eerder dan gepland de ogen sloot om wat nachtrust te pakken. Dat deed hij iets voorbij Feinsum, midden in de donkere Friese polder. Nadat hij weer begon moest hij al snel weer even het water uit, om zich te laten behandelen aan schuurplekken. 

Maar toen hij eenmaal weer koers zette, voor wat de laatste dag van zijn monstertocht moet worden, ging het ook gestaag vooruit. Overal langs de route zitten mensen. In Sibrandahus bijvoorbeeld, een buurtschap met een stuk of vijftig inwoners, stond minstens het dubbele van dat aantal langs het water. Onder hen zus Etta van der Weijden. Ze moedigde haar broer aan, en had een kort moment van verstandhouding met hem. ,,Ik denk wel eens: Maarten, wat doe je jezelf aan. Maar ik steun hem’’, zei ze kort daarvoor.

Veelzeggend was de reactie van een van de begeleiders op de boot, toen Etta hem vanaf de kant vroeg hoe het ging. De man bracht zijn duim en wijsvinger naar elkaar toe - uitstekend dus - en was duidelijk onder de indruk van de fitheid van de zwemmer.

Die is nu bezig aan de terugweg vanuit Dokkum, naar de beroemde brug bij Bartlehiem. In keerpunt Dokkum zaten de kades van het historische centrum afgeladen vol met mensen. Badend in de zon scandeerden ze leuzen, klapten hun handen stuk en braken toen Van der Weijden het centrum binnen zwom uit in euforisch gejoel. Nog een ruime twintig kilometer scheiden de Olympisch kampioen van zijn onwerkelijke doel. Het begint er steeds meer op te lijken dat zijn Elfstedentocht een glorietocht zonder weerga wordt. Leeuwarden, waar na 195 de finish ligt, wacht vol spanning op zijn komst.