Een speciaal team van de kinderbescherming staat al klaar om de kinderen van de Syriëgangers na terugkeer in Nederland te begeleiden, maar Nederland biedt zelf geen enkele hulp om kinderen uit Syrië te halen. ,,Op dit moment laat de Nederlandse overheid ze verrekken’’, zegt André Seebregts, advocaat van drie vrouwen en hun kinderen die vastzitten in vluchtelingenkampen in Syrië.

Zij hebben in totaal negen kinderen, allemaal jonger dan 11 jaar. Eén baby is een paar maanden oud, een ander pas enkele dagen. Ze verkeren in barre omstandigheden. In de kampen is te weinig eten, de hygiëne is slecht waardoor ziektes als tyfus en tuberculose vrij spel hebben. Er is geen medische zorg, kleding ontbreekt. ,,Ik heb grote zorgen over de kinderen’’, zegt Seebregts.

Dat geldt ook voor familieleden van de Syriëgangers, die de overheid smeken de kinderen te helpen, zo vertellen ze. Ze snappen dat er weinig sympathie is voor de ouders, maar zijn bang dat kinderen zullen sterven als er niets gebeurt. ,,Elke dag wachten kan fataal zijn”, zegt een van hen. ,,Het gaat om kinderen die tegen hun wil zijn meegenomen naar Syrië of Irak of daar zijn geboren.” Zij dreigen slachtoffer te worden van de keuze van hun ouders.

Nu het kalifaat in elkaar is gezakt, zitten de kinderen met hun moeders in vluchtelingenkampen, de vaders zitten in een gevangenis, zijn overleden of nog actief als jihadist. Volgens officiële cijfers zijn er honderd minderjarige Nederlandse kinderen in Syrië en Irak, familieleden denken dat het er nog zeker tien meer zijn. Hoeveel kinderen en moeders er in de kampen zitten, is onbekend.

De Koerden die de kampen bewaken, laten de gezinnen niet zo maar gaan, maar willen ze wel uitleveren aan hun landen van herkomst. Nederland staat echter op het standpunt dat alle Nederlanders op eigen kracht een Nederlands consulaat moeten bereiken in Irak of Turkije. Dat lukte vorige week een 33-jarige vrouw uit Ede met haar twee kinderen. Zij werd daarna naar Nederland gevlogen en vastgezet.