Ik was even buiten geweest (de zon, daar was-ie!), kom thuis en hé, het bleek de Grote Knuffel Verjaardag te zijn. Ik was ‘m al bijna vergeten. Zoals je ook nooit weet wanneer het nou precies Pasen of Pinksteren is. Meestal valt de Grote Knuffel Verjaardag ergens eind januari. M’n vrouw bedacht 'm jaren terug om de kale, koude eerste twee maanden van het jaar op te vrolijken, na de overdaad van sinterklaas, kerst en oud en nieuw. Waar de commercie Valentijnsdag voor heeft gecreëerd, zeg maar.

En het was meteen raak. Een instituut! Alle knuffels uit het hele huis mogen voor een dag naar beneden en een plekje in de woonkamer opzoeken voor het feest. Taart meestal, liedjes. Maar de gebeurtenis zelf is het grootste spektakel. Het halen en neerzetten der beesten eh sorry, knuffels.

Hij viel dit jaar dus laat, de GKV, omdat we even een lekkere winter hadden gehad natuurlijk, en voor de rest hadden we ons kennelijk goed vermaakt tijdens de lockdown. Maar nu was het precies de dag ervoor. Met wagonladingen kwamen ze naar beneden, de dames en heren knuffels. Beren, tijgers, honden, poezen, dolfijnen en natuurlijk ook Popo-Dodo en Panda. In dozen, in de armen van hun knuffelmoeders. En allemaal werden ze in hun eigen taal en timbre toegesproken. ‘Schatje! Daar ben je weer!’ klonk er in echt beers vanaf de trap.

- Even voor de geschiedschrijving: de kleintjes weten natuurlijk ergens wel dat het onzin is, die vermenselijking van hun knuffels. Maar waag het niet dat hardop te opperen. Spreek niet van beesten als je knuffels bedoelt, ga niet toevallig of per ongeluk op of tegen zo’n knuffel aan zitten, want je krijgt de blik des doods en een schreeuw van verontwaardiging: ‘Papa!’-

Enfin, het was voor sommigen een ontroerend weerzien; grote Nijn en kleine Nijn bijvoorbeeld, die een jaar lang op verschillende etages hebben moeten leven. Diverse tantes en ooms, een echte familiereünie. En dan natuurlijk nog commentaren van de kleine mensjes zelf, die dit allemaal mogelijk maakten. ‘Dit is voor alle knuffels de gezelligste dag van het jaar, hè,’ zei de oudste. ‘Vooral voor de nieuwe,’ antwoordde de kleinste, die daarop aan allen bij elkaar de vraag voorlegde: ‘En zijn we blij?!’

Nou, wat denkt u dat het antwoord was?

Reageren: frankpoorthuis@dpgmedia.nl

Bekijk hier onze video’s met tips voor als je thuiszit: