Inbreker en straatrover ontlopen nog te vaak straf

De ophelderingspercentages zijn echter minder rooskleurig: die blijven achter. Vorig jaar werd 9,4 procent van de woninginbraken opgelost, meldt het ministerie van Veiligheid en Justitie. Op een totaal van 64.500 inbraken zijn dat iets meer dan 6.000 opgehelderde inbraken.

Wie slachtoffer wordt van woninginbraak, moet er dus sterk rekening mee houden dat de dader nooit wordt gepakt. De politie slaagde er vorig jaar niet in om het oplossingspercentage op te krikken. De zelfopgelegde doelstelling van 9,9 procent is niet gehaald.

Straatroof
Ook straatrovers weten nog te vaak uit handen van de politie te blijven. Van de 4.700 dieven op straat zijn er vorig jaar ruim 1.300 gearresteerd: dat is 28,5 procent. Ook hier was het doel van de politie om meer boeven te vangen, het streefcijfer was een kleine 29 procent.

,,Heel vervelend," zegt Geert Priem, voorzitter van politievakbond ANPV. ,,Als er bij je thuis wordt ingebroken heeft dat een enorme impact. Zeker als er geweld bij komt kijken. Helaas moeten slachtoffers van dit soort delicten te vaak teleurgesteld worden."

Overbelast
Dat komt volgens Priem doordat de recherche overbelast is en er te weinig geld is voor de opsporing. Hij wijst op het vernietigende rapport dat vorige week naar buiten kwam, waarin staat dat het beroerd is gesteld met de opsporing van criminelen. ,,Bij een inbraak is het beeld heel wisselend: in de ene eenheid lukt het wel om een team forensische opsporing te sturen. Die rechercheurs doen sporenonderzoek in en rond de woning. Maar in de andere eenheid gebeurt dat veel minder vaak, omdat er geen capaciteit is. Aan slachtoffers is dat natuurlijk niet uit te leggen."

Dat minder dan 1 op de 10 inbraken wordt opgelost, is een doorn in het oog van politiechef Stoffel Heijsman. Hij is portefeuillehouder opsporing namens de Nationale Politie. ,,Het wordt steeds lastiger om het bewijs rond te krijgen," zegt hij. ,,Dat komt onder meer doordat daders tegenwoordig minder snel bekennen. Bij het politieverhoor zit sinds kort altijd een advocaat. Verhoren zijn daardoor minder effectief. Als een verdachte zich op zijn zwijgrecht beroept, komt er zeker geen bekentenis."

De politie moet het in die gevallen hebben van technisch bewijs, zoals dna of andere sporen. ,,Daar zien we capaciteitsproblemen, ook bij het NFI," zegt Heijsman. ,,We moeten kiezen welke sporen prioriteit krijgen. Ernstige geweldsincidenten gaan dan boven inbraken. Daardoor blijven sporen tijdelijk liggen. Of ze worden helemaal niet aangeboden voor onderzoek bij het NFI."

Volgens Heijsman is het een illusie dat álle inbraken opgelost kunnen worden. ,,Bij een inbraak is er, in tegenstelling tot bij een overval of een straatroof, meestal geen direct contact tussen dader en slachtoffer. Dan is er dus ook geen signalement. Dat bemoeilijkt het onderzoek."