De conclusie is opvallend, omdat staatssecretaris Van Ark (Sociale Zaken) stelt dat het juist haar bedoeling is om meer arbeidsgehandicapten vanuit de bijstand aan werk te helpen. In het CPB-model wordt die belofte echter niet waargemaakt. ,,Het effect is afgerond nul”, stelt CPB-onderzoeker Patrick Koot.

In de huidige situatie krijgen bedrijven die bijstandsgerechtigden met een beperking in dienst nemen een subsidie van de gemeente. Deze werknemer krijgt net als andere collega’s het cao-loon uitbetaald. In het nieuwe systeem betaalt de werkgever alleen nog maar de productieve uren uit en krijgt de arbeidsgehandicapte een aanvullende uitkering van de gemeente om op het niveau van het minimumloon uit te komen. Dit wordt loondispensatie genoemd.

Volgens het CPB wordt het voor arbeidsgehandicapten die in deeltijd werken door de nieuwe spelregels aantrekkelijker om meer uren te maken. Zij krijgen vanaf het eerste uur dat zij werken een hoger loon. Daar staat tegenover dat voltijds werk minder loont, omdat fulltimers met loondispensatie hoogstens het minimumloon kunnen verdienen en niet het hogere cao-loon, wat nu in veel sectoren het geval is.

Daarnaast krijgen volwassen gehandicapten die in één huis wonen met een verdienende partner of ouder geen aanvullende uitkering, omdat zij niet voldoen aan de bijstandsregels. Ook voor hen wordt werken minder aantrekkelijk. ,,Verder hebben we het over een heel selecte groep die met dit voorstel wordt bereikt. Die redenen samen zorgen ervoor dat de uitwerking van het plan op de werkgelegenheid gering is”, aldus Koot.

De CPB-onderzoeker is woensdag een van de gasten die door de Tweede Kamer is uitgenodigd om over het voorstel te praten. Een van de andere genodigden is Amber Bindels van ‘Wij staan op!’, dat zich inzet voor gelijke rechten voor mensen met een beperking.

Een massaal gedeelde brief van de Roosendaalse Noortje van Lith aan minister-president Mark Rutte zorgde ervoor dat een petitie van ‘Wij staan op!’ inmiddels al meer dan 76.000 keer is ondertekend. In de petitie wordt geëist dat het plan van tafel gaat en de politiek komt met een ‘eerlijke oplossing voor gelijkwaardige behandeling met salaris, pensioen en/of uitkering’.