De nonnen hadden veel succes met hun ‘aanrecht-academie’ die vooral nuttig was. Mijn oudste zus kon al naaien, strijken, haken, breien, koken – kortom, haar hoefde in de toekomst niets in de weg te staan. Over een paar jaar een mooi baantje als dienstmeid bij een mevrouw en dan via dansles op zoek naar een man die de kost kon verdienen.

Dit lot was ook mij beschoren. Tot de juf van de vijfde klas hier lucht van kreeg.

‘Dit kind gaat níét naar de huishoudschool’, riep ze uit. Ze plantte me in haar Eend, reed naar mijn moeder, hield een kort gesprek waar ik niet bij mocht zijn en nam me vervolgens mee naar de mulo, waar ik voor het toelatingsexamen van de volgende dag werd ingeschreven. Dit ondanks het feit dat de nonnen aldaar tegensputterden dat ze al vol zaten.