Lezers over die ene bijzondere leraar die hun leven veranderde

Terug naar schoolDie ene docent. Die jou wél zag, jou zelfvertrouwen gaf, jou prikkelde meer te willen leren. Zonder hen waren we nergens. Lezers over die ene leerkracht die het verschil maakte.

Magazineredactie > 26-08-18, 10:00

Eend

Ik kon nogal goed leren. Of leren ... Ik hoefde geen moeite te doen voor negens en tienen. Maar ja, wat had je daaraan als je een kind was uit een arbeidersgezin? Mijn verhaal speelt zich af in 1956. Er waren grote verschillen tussen arm en rijk en je wist waar je plaats was. Jij ging naar de huishoudschool en zij (de rijke stinkerds) mochten doorleren.

De nonnen hadden veel succes met hun ‘aanrecht-academie’ die vooral nuttig was

De nonnen hadden veel succes met hun ‘aanrecht-academie’ die vooral nuttig was. Mijn oudste zus kon al naaien, strijken, haken, breien, koken – kortom, haar hoefde in de toekomst niets in de weg te staan. Over een paar jaar een mooi baantje als dienstmeid bij een mevrouw en dan via dansles op zoek naar een man die de kost kon verdienen.

Dit lot was ook mij beschoren. Tot de juf van de vijfde klas hier lucht van kreeg.

‘Dit kind gaat níét naar de huishoudschool’, riep ze uit. Ze plantte me in haar Eend, reed naar mijn moeder, hield een kort gesprek waar ik niet bij mocht zijn en nam me vervolgens mee naar de mulo, waar ik voor het toelatingsexamen van de volgende dag werd ingeschreven. Dit ondanks het feit dat de nonnen aldaar tegensputterden dat ze al vol zaten.

Dit was het begin van mijn carrière. Ik ben haar nog steeds ontzettend dankbaar: juffrouw Waaijers uit Tilburg.

—Ans Schilders-Lin, Kapelle.