Van de 62.800 Polen die in 2011 in Nederland aankwamen, was bijna de helft na een jaar alweer weg. Dit meldt het CBS. Maar drie op de tien Polen was na vijf jaar nog steeds in Nederland te vinden. Oskar Kolodziejski (31) kwam al in 2006 naar Nederland vanuit Jelenia Góra, een stad in het zuidwesten van Polen. ,,We hadden de kans om een makkelijker leven te leiden in Nederland.” Samen met zijn vader kwam hij hierheen. Niet veel later volgden ook zijn moeder en zussen.

Kolodziejski snapt wel waarom zoveel Polen binnen vijf jaar weer terugkeren naar hun thuisland. ,,Er zijn drie groepen Polen in Nederland. De eerste groep komt hier alleen om geld te verdienen. Zij wonen hier niet echt, ze werken alleen als plukker bijvoorbeeld. Zodra ze wat geld verdiend hebben gaan ze weer terug naar Polen. De tweede groep woont hier echt. Ze zijn hier met hun gezin, maar leren bijvoorbeeld geen Nederlands. Hun plan is ook om ooit weer terug te keren naar Polen. De derde groep wil hier permanent blijven. Ze leren de taal, hebben een huis. Deze mensen zijn niet anders dan de gemiddelde Nederlander.”

Zelf hoort hij bij de derde groep. ,,Als ik vandaag terug zou gaan naar Polen, zou ik meer verdienen dan in Nederland, en ik verdien nu niet slecht. De overheid werkt daar niet zo goed als in Nederland, dus ondanks dat ik meer zou verdienen, zou ik niet een beter leven leiden.”

Dat Kolodziejski hier wil blijven wonen, betekent niet dat emigreren altijd makkelijk is geweest. In Nederland is hij een bedrijf gestart in het leggen van tegels. Voor één van zijn eerste klussen werd hij echter nooit betaald. Toch gaf hij niet op en zette hij door. Ook zijn moeder en zus zijn ondernemend; zijn moeder heeft een eigen catering en zijn zus is schoonheidsspecialiste. 

Kolodziejski woont met zijn gezin in Lelystad, vlakbij Zeewolde waar relatief gezien de meeste Polen wonen.

Martijn Hendriks, verbonden aan de Erasmus Universiteit Rotterdam, onderzoekt  het geluk van migranten en snapt ook dat veel Polen uiteindelijk weer terugkeren. ,,Gemiddeld worden migranten 20 procent gelukkiger, maar dat is een gemiddelde van alle migranten. Daar horen asielzoekers bij, maar inderdaad ook Polen. Oost-Europese migranten hebben vaak een kleinere gelukswinst dan migranten uit bijvoorbeeld Afrika of het Midden-Oosten.”

Migranten die terugkeren hebben daar vaak twee redenen voor. ,,Het kan zijn dat hun doel bereikt is. Veel Polen komen hierheen om geld te verdienen. Met dat geld willen ze dan bijvoorbeeld een bedrijf beginnen in Polen, of een huis bouwen. Daarnaast kan het ook zo zijn dat hun migratie geen succes was. Mensen worden het gelukkigst van hun migratie naar Nederland als zij uit een minder ontwikkeld land komen. Polen is misschien niet zo ontwikkeld als Nederland, maar het is nog altijd best ontwikkeld.”

Na vijf jaar zijn er meer Poolse vrouwen in Nederland gebleven dan Poolse mannen. ,,Mannelijke Poolse migranten laten hun familie vaak tijdelijk achter en sturen geld naar hun familie om in hun toekomst te investeren. Ze migreren met de bedoeling om weer terug te keren. Vrouwen investeren in hun toekomst hier, mannen in hun toekomst in Polen.”