17 juli: het is een datum die al heel lang met grote letters in zijn overvolle agenda staat. Ronald Westerhuis, twintig jaar geleden nog volledig onbekend in de Nederlandse kunstwereld, is er dan samen met een groot aantal nabestaanden getuige van hoe koning Willem Alexander de opening verricht van het door hem ontworpen Nationaal Monument voor de slachtoffers van de vliegramp met de MH17.

,,Het klinkt misschien als een cliché, maar het is de moeilijkste opdracht die ik ooit heb gedaan. Het ontwerpen van een monument is met niets te vergelijken. Doorgaans heb ik één opdrachtgever, hier honderden, misschien wel duizenden. Eigenlijk iedereen die met deze verschrikkelijke ramp te maken heeft gehad, kijkt over je schouder mee.''

Zijn ontwerp overleefde alle selecties. Het werd gekozen uit 50 inzendingen en kreeg tijdens een presentatie voor de nabestaanden met afstand de meeste stemmen. ,,Een van de afvallers was nota bene iemand die zelf vier familieleden verloren had. Uitgerekend hij werd namens de nabestaanden de begeleider van het project tijdens het maakproces. 'Ik had het beste ontwerp', zei hij bij de eerste ontmoeting, 'maar nu omarm ik dat van jou'. Het is het mooiste compliment dat ik heb gekregen.''

Amper twee weken is het beeld weg uit zijn atelier. Waar de grote wand werd gemaakt bij een bedrijf in Maasbracht, werkte hijzelf met de acht medewerkers in zijn atelier aan het andere deel: het oog. De namen van alle 298 slachtoffers staan erin gegraveerd. ,,Een megaklus, terwijl we toch gewend zijn om grote objecten te maken.''

Straks, na de onthulling, ziet het er vanuit de lucht uit als een oog dat naar de hemel staart. ,,Of je nu gelooft in een hiernamaals of niet: connectie tussen levenden en doden blijft altijd de basis van de herinnering.''