Ontslagen agent sleept collega voor de rechter

Om voor alles en iedereen duidelijk te maken doe de vork in de steel zit, heeft de agent een tas vol papieren meegenomen voor een interview met deze krant. Al het papierwerk dat de afgelopen 4,5 jaar is verzameld, zit erin. Zodat hij kan onderbouwen wat hij zegt, zoals hij tijdens zijn werk als politieman aan bureau Hoefkade in Den Haag ook moest doen. ,,21 jaar lang, hè. Ik ben zelfs in uniform getrouwd.''

Zijn zaak, die in juli 2016 door vrijspraak tot een einde kwam, krijgt nu een vervolg met de aangifte. Tegen de agent die wat de oud-diender betreft aan de basis stond van het einde van zijn carrière. ,,Je mag mij van alles beschuldigen, maar geld achteroverdrukken? Dat is zó onterecht. En dan ook nog met zo'n beschuldiging wegkomen? Dat kan niet.''

Nu is het wachten op het oordeel van het gerechtshof. Dat beslist of het Openbaar Ministerie zijn voormalige collega moet vervolgen.

Het begon allemaal op 9 september 2013. Al weet de diender daar dan nog niets van. Volgens het verhaal gaat een collega op zoek gaat naar een motorhelm. Hij denkt dat de oud-agent hem heeft en pakt tijdens de nachtdienst de moedersleutel om diens persoonlijke kast te openen. De helm is er niet, maar hij ziet wel op ooghoogte een volledig ingevulde bekeuring liggen.

Het bedrag moet voldaan zijn, maar in het systeem is er niks over te vinden en het geld is er niet. Raar, vindt deze man en hij stapt naar de chef. Die laat twee collega's een kijkje nemen in de kast. Verder gebeurt er niets, ze gaan weer aan het werk, net als de oud-agent. Dat blijft zo, tot eind november. ,,Weet je hoe erg dat voelt?'', zegt de ex-agent. ,,Maanden moet ik door dat bureau hebben gelopen terwijl zij naar mij keken: Kijk 'm eens, een corrupte agent.''

Eind november volgt een gesprek met de leiding van zijn bureau. Zij confronteren hem met de boete. De agent snapt er niets van. Dat komt pas later. ,,Het ging om een bekeuring voor een Pool die op de vluchtstrook stilstond. Ik ben weggeroepen voor een melding en ben glad vergeten het bedrag af te storten. Dat is stom en je mag me dat als plichtsverzuim aanrekenen.''

Pas maanden later, op 4 februari, komt er iemand op het idee om eens in zijn bureaula te kijken. En daar ligt de envelop, met het geld van de boete erin en de gele doordruk waar het bij hoort. Maar dan is het voor de oud-agent te laat. En als nog drie bekeuringen niet onmiddellijk in de administratie worden teruggevonden, doen chefs op het bureau onderzoek. De rechter oordeelt zonder omwegen: er is 'geen enkel aanknopingspunt' dat hij zelf geld wilde houden. Maar het is dan al wel zomer 2016. Het ontslag van de agent is al twee jaar een feit.

Met de erkenning van de rechtbank op zak besluit hij het er niet bij te laten zitten. ,,Als er zo met een collega omgegaan wordt, hoe gaat het dan als je als burger aanklopt.'' De politie zelf heeft meer tijd nodig voor een reactie, vanwege de complexiteit en ouderdom van de zaak.