Dirk Baron (37) maakte van praten zijn beroep. Jarenlang presenteerde hij programma's bij Omrop Fryslân. Nog steeds geniet hij van gesprekken met mensen. Maar zijn spraak gaat achteruit. ,,Dat was zijn grootste angst'', vertelt zijn partner Dieke Broersma (35). ,,Dat maakt hem boos, verdrietig en machteloos. Hij vraagt: ik weet het niet meer, wie helpt mij?''

Niemand kan hem helpen. Dat is de pest van Alzheimer. Voor de buitenwereld past Dirk niet in het klassieke dementieplaatje van een lief, oud mannetje dat de weg kwijt is. Hij is fysiek gezond en sport graag. Dirk is een van de 12.000 Nederlanders jonger dan 65 jaar met een vorm van dementie.

Hij is pas 35 jaar als de diagnose gesteld wordt. Zijn vader kreeg op precies dezelfde leeftijd de diagnose. Dirk zag hem aftakelen in een verpleeghuis en overlijden op zijn 44ste. Dieke: ,,De ziekte loopt parallel aan die van zijn vader. De laatste tijd gaat hij hard achteruit. Dirk verliest continu functies.''

Ze voelt al eerder dat er iets niet goed is. Op zijn werk maakt hij fouten met namen. ,,Hij verhaspelde woorden. De voetbalclub 'Heracles' noemde hij 'Hercules'. Hij kon niet meer tegen wisselende diensten. Met de ervaring van zijn vader wist ik hoe de ziekte zich ontwikkelde.''