Probleembever wordt afgeschoten

In Limburg zijn de eerste ‘probleembevers’ gedood. De beschermde dieren richten grote schade aan en worden daarom afgeschoten.

Jan Hensels 24-01-18, 06:00

Het gaat om ‘minstens twee en minder dan tien dieren’, bevestigt bestuurder Har Frenken van Waterschap Limburg aan dagblad De Limburger. Het waterschap grijpt in omdat bevers volgens de instantie voor tonnen schade aanrichten.

Plaatselijk was door het gegraaf van de knagers ook de hoogwaterveiligheid in het geding. Limburg is de eerste provincie van het land waar bevers zijn doodgeschoten. Exacte aantallen en locatie waar de bevers zijn gedood wil het waterschap op dit moment nog niet noemen, uit vrees dat de ‘operatie’ daarmee wordt gefrustreerd of dat er schade wordt veroorzaakt aan gebruikte apparatuur.

Het vangen en doden van de eerste beverfamilie, is nog niet afgerond. Er hangen ter plekke onder meer camera’s om de dieren te kunnen volgen.

Rond de drieduizend dieren doden ze jaarlijks bij Waterschap Limburg. Vooral muskus- en beverratten die dijken en taluds langs beken ondergraven. Geen haan die ernaar kraait. Het doden van bevers ligt echter een stuk gevoeliger, erkent Frenken.

De aaibaarheid van het dier maakt dat het doden, een stuk gevoeliger ligt dan bijvoorbeeld bij beverratten, bevestigt Inge Janssen, als ecoloog in dienst bij het waterschap. Frenken haalt nog een ander punt aan waarom het gevoelig ligt: „Eerst hebben ze de bevers uitgezet, vijftien jaar geleden. En dan moeten we ze nu laten doden, omdat ze plaatselijk veel schade en overlast veroorzaken. Dat valt moeilijk uit te leggen”, denkt Frenken.

Populatie

Bij een doorbraak was het hele kanaal leeggestroomd
Har Frenken

Hij doelt daarmee op het uitzetten van 33 bevers in de periode 2002-2004 op meerdere plekken in Limburg. Er waren destijds circa tien eenzame bevers.

De uitgezette dieren moesten ervoor zorgen dat er weer een populatie bevers ontstond. De bever was tweehonderd jaar geleden verdwenen uit ons land, onder meer doordat het dier fel werd bejaagd. Toen in 1992 voor het eerst in twee eeuwen weer een bever opdook, bij Afferden, reageerden natuurliefhebbers opgetogen. Inmiddels hebben agrariërs, particulieren en instanties als het waterschap ook nadrukkelijk met de andere kant van de grootste inheemse knager kennis kunnen maken.

Het dier zorgt met zijn gegraaf, geknaag en de aanleg van dammen plaatselijk voor overlast en schade. Het waterschap schrok zich vorig jaar een hoedje toen bleek dat een beverfamilie zoveel gaten en gangen in een Maasdijk bij Milsbeek had gegraven dat bij hoogwater de veiligheid in het geding zou zijn. Eind vorig jaar deden medewerkers nog zo’n ontdekking. Het talud van de Noordervaart bij Ospel was door een ijverige beverfamilie veranderd in een gatenkaas. „Bij een doorbraak was het hele kanaal leeggestroomd. Dat had in het achterland zeker tot miljoenenschade geleid”, stelt Frenken.

Schade

Door het inmiddels flinke aantal bevers – alleen al in Limburg naar schatting 650 dieren – groeit de lijst met schades en overlast nog altijd. Het Faunabeheerplan Bever 2017-2020 geeft tal van voorbeelden; van fietspaden die dreigen te verzakken tot monumenten waarbij schade aan de fundamenten dreigen, omdat bevers de hele waterhuishouding overhoop halen.

Om de problemen beheersbaar te houden en draagvlak voor de bever te behouden, werd besloten dat het doden van bevers in de provincie onder strikte voorwaarden mogelijk moest zijn. In samenspraak met natuurbeschermende instanties, overigens.

Inmiddels heeft de provincie twee jachtvergunningen daartoe afgegeven, een daarvan aan het waterschap dat een ontheffing voor de duur van drie jaar heeft. Wie de andere ontheffing heeft gekregen, is niet bekend.