Reddingswerkers USAR verlaten Sint-Maarten

Maar een punt van kritiek is er ook, met name op de overheid. ,,We zitten hier in het gebouw van de overheid, premier William Marlin zit hier een paar deuren verderop, maar hij is niet een keer langs geweest om gedag te zeggen'', zegt Camille Michel, teamleider van de USAR.

,,Hij hoeft ons niet te bedanken'', zegt Michel. ,,Maar ik had het wel fijn gevonden voor mijn team als de premier zich had laten zien.'' De teamleider voegt daaraan toe dat hij het belangrijker vindt om de lokale bevolking goed te kunnen helpen. ,,Maar toch. Hij zit hier vlakbij."

Het USAR heeft zich na de allesverwoestende orkaan Irma op het eiland beziggehouden met ondersteuning, renovatie en ad hoc-werkzaamheden. ,,We zijn - kort door de bocht gezegd - met een gereedschapskist de wijken in getrokken en wie ons nodig had, daar zijn we heen gegaan.''

Zo hebben een aantal reddingswerkers het huis van een bejaard echtpaar zo goed als mogelijk opgeknapt zodat ze niet meer in hun auto hoefden te slapen. Ook zijn ze langs geweest bij alle 34 scholen op het eiland om te zorgen dat die zo snel mogelijk weer open kunnen.

Het USAR-team bestaat uit onder meer mensen van de politie, brandweer en de medische dienstverlening en wordt naar rampgebieden gestuurd. Een van de USAR-teamleden is groepscommandant Thomas (28, achternaam bij redactie bekend). Hij was bij de Landmacht op Sint-Maarten de dag voor orkaan Irma over het eiland raasde. ,,De storm klonk alsof er olifanten voorbij denderden.'' En toen ze buiten kwamen nadat de storm was gaan liggen, leek het ook alsof dat echt was gebeurd. Donderdag, ruim twee weken later en na werkdagen van in het begin 22 uur per dag, vertrekt hij weer. ,,Ons werk is hier klaar.''

De - later weer ontkende - suggestie van premier William Marlin dat de Nederlandse militairen niets deden tegen de plunderingen op het eiland direct na de orkaan, hoort Thomas schouderophalend aan. ,,Hij was er niet bij. Ik wel. Waarom zou ik er dan op reageren?''