Het zal ze niet meevallen. De rijksrechercheurs die de telefoon van Richard de Mos nu doorploegen op zoek naar bewijzen van corruptie zullen stuiten op honderden, misschien wel duizenden appjes en mailtjes over ditjes en datjes. Een bankje in een park, een zebrapad in de wijk, een terras voor het café: futiele problemen bestaan niet voor de man die met Groep de Mos vorig jaar politieke geschiedenis schreef toen hij de grootste partij van Den Haag werd.

Terwijl traditionele partijen hun neus soms ophalen voor een bekladde muur of kapot verkeerslicht, maakt De Mos van elke scheve steen een speerpunt. Eentje die hij, wethouder of niet, zelf wil oplossen. En liefst direct. ,,Een leerpuntje is: ik moet delegeren”, zei hij daar zelf over. Zijn vriend en partij-ambassadeur John van Zweden: ,,Ik zeg weleens: Ries, je bent aan het overwerken, jongen.’’