Daar staat ze dan. Rustig, zelfverzekerd, alsof ze - pak 'm beet - een workshop bloemschikken geeft. De vrouw die het dorpje Koewacht de afgelopen jaren schrik aanjoeg, maakte vorige week haar opwachting in het enige restaurant dat het dorpje rijk is: 't Hoekske.

Ze kijkt recht in de ogen van vijftien van de dorpsgenoten die ze in de afgelopen jaren anonieme, hatelijke brieven stuurde. De politie heeft haar uitgenodigd om publiekelijk excuus te maken.

'Ik ben blij dat jullie allemaal aanwezig zijn,' trapt de 51-jarige Cristel af. Ze blijft aan het hoofd van de tafel staan, zelfverzekerd. De meesten kunnen haar alleen verbouwereerd aankijken. Is zij het echt? Deze vriendelijke, tot in de puntjes verzorgde dame, geboren en getogen in dit piepkleine dorp?

Modelleven
Dit is een vrouw met een modelleven. Elke avond rond zes uur laat ze haar hondje uit, wuift naar voorbijgangers en wandelt dan weer terug naar haar mooie vrijstaande woning, man met keurige baan, dochter en kleinkind. Een keurige vrouw is het, die nooit de deur uit gaat zonder make-up of een verse laag lippenstift.

'Ik kan het nog steeds niet bevatten,' zegt een buurvrouw, die in de afgelopen 2 jaar zes anonieme brieven kreeg. In de eerste brief werd ze door de anonieme schrijver uitgescholden om haar 'rotkop', daarna richtten de hatelijkheden zich op haar schoondochters, die respectievelijk 'een dikke kont' en 'een dikke kop' zouden hebben.

In de afgelopen 3 jaar vallen tientallen brieven op de mat bij zeker zeventien dorpsgenoten. Meestal is het een handgeschreven brief, A5, gelinieerd, altijd per post verstuurd. De meeste zonder afzender, andere ondertekend met 'de groep' of 'een moeder van drie kinderen'. En bijna altijd vol hatelijkheden over het uiterlijk van de geadresseerde. Daarop volgt dan vaak de zin: 'Wat een armoede zeg, tjonge jonge.'

Gekwetst
Jarenlang praat niemand in het dorp over de brieven. Iedereen denkt het enige slachtoffer te zijn. Tot dit voorjaar.

Een jonge moeder vertelt een agent uit het dorp dat ze al diverse kwetsende brieven heeft gehad. 'De afzender hoopte dat mijn baby niet net zo'n rotkop zou krijgen als ik,' vertelt het slachtoffer (32). De agent blijkt zelf óók een brief te hebben gehad. Ze trekken aan de bel bij basisschool De Vlaswiek, die een oproep doet in de nieuwsbrief. Wie een kwetsende brief heeft ontvangen, moet zich melden. Dat doen in totaal vijftien mensen.

De politie laat een handschriftonderzoek doen, en komt na enig speurwerk tot de conclusie dat de 51-jarige Cristel de schrijver moet zijn. Afgelopen dinsdag wordt ze ontmaskerd. Een dag later biedt ze haar excuus aan. Eén van de gedupeerden, een vrouw van 40, noemt het excuus 'wat makkelijk'. 'Ze zei: ik ben heel stom geweest, ik zal het niet meer doen. Zelf vond ze dat ze geen hulp nodig had. En daarmee was de kous af.'

'Kleine ergernissen'
Wat Cristel bezielde? Ze zou 'kleine ergernissen', zoals ze die zelf nu noemt, van zich af hebben willen schrijven. De politie, die inmiddels nog meer meldingen heeft gekregen, laat de zaak rusten. Geen van de gedupeerden wil er een strafrechtelijk vervolg aan geven. 

Cristel krijgt hulp, aldus haar echtgenoot. 'We krijgen persoonlijke begeleiding. We zitten aan de grond. Meer wil ik niet zeggen.'