Scholier blijft te vaak ziek thuis

'We dachten dat hij een flapdrol was'

De 17-jarige Roel had steeds vaker moeite  zijn bed uit te komen. Dat deed hij dus ook niet. De havist begon laat en meldde zich zeker twee dagen per maand ziek. Pure luiheid, dachten zijn ouders, school én hijzelf. Het bleek een depressie.  

Al sinds de tweede klas kampte  Roel - die uit privacyoverwegingen niet met achternaam of foto in de krant wil - met slaapproblemen, kwam soms pas rond drie uur 's nachts in slaap en kon 's ochtends écht zijn bed niet uitkomen.

De scholier zakte terug van het tweetalig gymnasium naar de havo. ,,We dachten allemaal dat hij gewoon een flapdrol was'', zegt moeder Barbara. ,,Ik wilde hem steunen, want hij heeft geen contact met zijn vader. Maar ook wilde ik hem door elkaar rammelen.''

Puzzelstukjes
Dit voorjaar moest Roel van de leerplichtambtenaar naar de jeugdarts. De conclusie: de tiener is depressief. ,,Ik had het niet verwacht en hoopte op een lichamelijk probleem'', zegt Roel. Zijn moeder: ,,Hoe kon ik dit missen? Maar hij heeft het zo goed gemaskeerd.''

De puzzelstukjes vielen op hun plek. Roel had weleens 'gedachten die niet horen' en bezocht eerder een psychiater voor zwaarmoedigheid. De GGD wil dat middelbare scholen in het hele land sneller ingrijpen bij veel of langdurig ziekteverzuim.

De resultaten M@ZL (Medische Advisering Ziekgemelde Leerling) zijn goed. In de regio West-Brabant, waar het project startte, meldden de deelnemers zich na een jaar twee keer minder ziek. Bij een controlegroep was nauwelijks verschil. Het Nederlands Centrum Jeugdgezondheid (NCJ) gaat de aanpak in het hele land aanbieden.

,,Thuiszitten begint met verzuim'', verklaart adviseur Marga Beckers. ,,Als we vroeg ingrijpen, kunnen we het verschil maken voor de toekomst van een leerling.''

Het Stedelijk Gymnasium in Breda ziet het in de praktijk: sinds M@ZL vallen minder leerlingen uit. ,,Als we voorheen tegen ouders zeiden dat ze iets met de ziekte van hun kind moesten doen, wisten we nooit wat er mee gebeurde'', beschrijft zorgcoördinator Alexander Eulenpesch.

Moeder
Nu kijkt een jeugdarts mee. Zo bleek dat een jongen uit de zesde te veel tijd kwijt was aan zorg voor zijn terminale moeder. Hij kreeg hulp thuis en haalde zijn diploma. Een meisje bleef elke maand één of twee dagen thuis door zware menstruatieklachten. Zij kreeg medicijnen. ,,Bij twee derde van de zieken speelt er meer'', zegt Eulenpesch.

Roel hoopt dit jaar zijn havodiploma te halen. Eigenlijk mocht hij niet over, maar op advies van zijn jeugdarts mag hij tóch. ,,Ik weet nu dat ik lichamelijk niets mankeer en heb goede slaapmedicatie. Ik denk dat het makkelijker wordt om wél mijn bed uit te gaan. Zonder de jeugdarts had ik dit niet geweten.''