Dat blijkt uit cijfers die deze krant heeft opgevraagd uit de Nationale Enquête Arbeidsomstandigheden (NEA). 6,8 procent van de vrouwen in de ict gaf in 2016 aan regelmatig tot vaak seksueel ongewenste aandacht van collega’s en direct leidinggevenden te krijgen. Dat is twee keer zoveel als gemiddeld op de Nederlandse arbeidsmarkt. Ter vergelijking: in de bouw voelen nog niet half zoveel vrouwen (3,3 procent) zich seksueel geïntimideerd.

Seksuele intimidatie in de ict speelde de afgelopen maanden vooral in Silicon Valley in de Verenigde Staten op. The New York Times tekende vorige week nog de verhalen op van 2.000 seksueel geïntimideerde vrouwen uit dit gebied waar veel hightechbedrijven zitten. In Nederland doet seksuologe en psychologe Willeke Bezemer al tientallen jaren onderzoek naar dit onderwerp. Seksuele intimidatie komt volgens haar meer voor in de ict dan bijvoorbeeld in de zorg of het onderwijs omdat de sector door mannen – jonge mannen in het bijzonder – wordt gedomineerd.

Er werken ongeveer 60.000 vrouwen in de ict en drie keer zoveel mannen. Als het gaat om seksuele intimidatie op de werkvloer staan vervoer (6,7 procent) en de horeca (6,3) op de tweede en de derde plaats. Op verzoek van deze krant is voor het eerst gekeken naar de verschillende antwoorden die mannen en vrouwen geven over seksuele intimidatie binnen een sector. De enquête, een initiatief van TNO en CBS, vindt jaarlijks plaats onder 140.000 werknemers en is representatief is voor de gehele Nederlandse arbeidsbevolking.

Ongewenste seksuele aandacht gaat volgens de Arbo-wet over seksueel getinte opmerkingen in woord of in gebaar. Het kan bijvoorbeeld gaan om een mannelijke collega die zijn vrouwelijke collega vraagt naar haar seksleven, tegen haar borsten praat in plaats van haar in de ogen te kijken, of haar heel expliciete uitnodigingen per mail stuurt. Ook kan het volgens een van de NEA onderzoekers gaan om mannelijke collega’s die porno kijken in het bijzijn van hun (vrouwelijke) collega’s.