Sociale advocaten haken af wegens slechte vergoeding

In een enkel geval stopt een advocaat helemaal. Dat geldt voor Marije Jeltes, die eerder begon met lesgeven om in het jeugdrecht actief te kunnen blijven. Zij laat zich helemaal uitschrijven als advocaat, mede vanwege slechte vergoedingen voor haar werk. De overheid betaalt (deels) de inzet van advocaten, als burgers dat niet kunnen betalen.

De trend baart de Nederlandse vereniging van strafrechtadvocaten (NVSA) zorgen. Ook vindt ze het verontrustend dat advocaten ervoor kiezen meerdere rechtsgebieden tegelijk te bestrijken om geld te kunnen verdienen. Om te waarborgen dat aangesloten leden hun kennis op peil houden, wordt van hen geëist dat ze ten minste twee derde van hun praktijk aan zaken in het strafrecht wijden.

De Vereniging van Nederlandse Jeugdrechtadvocaten ziet haar leden in het hele land worstelen. Dat maakt de kwetsbaarheid van de kinderen die te maken hebben met deze tak van de advocatuur alleen maar groter. Het gaat niet alleen om minderjarigen die strafbare feiten begaan, maar ook om kinderen die uit huis worden geplaatst, geen verblijfsvergunning hebben of van wie de ouders gescheiden zijn.

De NVSA vreest voor slecht advies aan verdachten, hogere straffen en zelfs het opsluiten van onschuldige mensen. De vergoeding van de overheid is juist bedoeld om uitwassen als deze tegen te gaan. 

NVSA-voorzitter Jeroen Soeteman waarschuwt dat de rechtsstaat minder goed functioneert zonder sterke advocatuur, inclusief het pro-Deowerk. ,,Na acht jaar bezuinigen is de strafrechtadvocatuur uitgeperst. We rijden niet in Rolls- Royces, we dragen geen maatpakken en zijn vooral niet op tv – dan zijn we aan het werk.’’

Ondertussen komen er weinig nieuwe advocaten in het strafrecht bij, nadat de aanwas lang vrijwel helemaal stillag. Onderzoek van de onafhankelijke commissie-Van der Meer wees vorig jaar al uit dat de advocaten die dit werk doen te weinig betaald krijgen in verhouding tot de uren die ze maken.